Shining – 8 ½ – Feberdrömmar I Vaket Tillstånd
Dark Essence Records, 2013
8 ½? Waarom staat er een half bij het nieuwe album van Shining? Dat was in ieder geval mijn eerste reactie bij de eerste bekendmaking van de titel. Gelukkig lag de uitleg voor de hand, het is namelijk geen geheel nieuw album. Verschillende tracks uit de beginjaren zijn in de preproductiefase opgepikt en opnieuw voorzien van gitaar, bas en keyboards. En dan natuurlijk de klap op de vuurpijl: vijf gastvocalisten en niet de minste. Laten we even het lijstje afgaan, Famine van Peste Noir, Atilla Csihar van onder andere Mayhem, Pehr Larsson van Alfahanna, Gaahl van onder andere God Seed en Maniac van Skitliv.
Zo bij elkaar is dat een behoorlijk indrukwekkend lijstje met vocalisten die ik allemaal vrij hoog heb zitten en Niklas dus overduidelijk ook. Dat hij deze samenwerking voor elkaar krijgt zegt natuurlijk ook wat over de kunde van hem als muzikant en waardering door zijn collega’s. Beluistering van de nummers neemt je mee terug naar de tijd waarin zijn muziek vorm kreeg. Stuk voor stuk atmosferische nummers met een rauwe rand die hier flink karakter krijgen door de verschillende zangers maar toch herkenbaar blijven als Shining. Op de opener Terres Des Anonymes mag Famine zelfs in het Frans zingen, wat een heel vreemde kleur geeft aan dit nummer. Hierna volgen in mijn ogen de beste twee nummers Szabadulj Meg Önmagadtól, waarop Atilla laat horen waarom hij tot de beste behoort, en Ett Liv Utan Mening dat precies dat gevoel mee krijgt waar de muziek om vraagt.
Självdestruktivitetens Emissarie is dan eigenlijk het minste nummer op de plaat, waarbij dit voornamelijk aan de waardeloze productie ligt. Heel bleek en schel en wel zodanig dat het bijna irritatie oproept. Daar kan je als gastvocalist ook niks meer van maken. Black Industrial Misery geeft precies het gevoel waar de titel om roept voordat Niklas zelf de plaat afsluit met Through Corridors of Oppression, gelijk ook de meest rustige track van de plaat.
Ondanks de geslaagde samenwerkingen en een greep uit oud materiaal ben ik niet helemaal overtuigd van het nut van dit album. Uiteindelijk lijkt het een soort tribute aan Shining alleen door de band zelf opgezet. Nu heeft de beste man nog wel eens vreemdere dingen gedaan dus wat dat betreft hoeven we nergens van op te kijken. Maar ben je net als mijzelf een liefhebber van Shining en de gasten dan zal je dit experiment wel kunnen waarderen.
Tracklisting:
- Terres Des Anonymes
- Szabadulj Meg Önmagadtól
- Ett Liv Utan Mening
- Självdestruktivitetens Emissarie
- Black Industrial Misery
- Through Corridors of Oppression
Line-up:
- Niklas Kvarforth – Vocals, Guitar
- Peter Huss – Guitar
- Christian Larsson – Bass
- Lars Fredrik Fröslie – Keys
Links: