Rezet – Civic Nightmares
Twilight Vertrieb, 2012
Hoewel het soms een nachtmerrie kan zijn, hoeven eigenaars van een Honda Civic zich niet aangesproken te voelen. Of ze die titel kozen uit eigen ervaring is niet bekend, maar het gaspedaal weten deze jonge Duitsers naar eigen zeggen wel te vinden. Rezet zou old school speedthrash spelen. Misschien was dat zo op hun eerste plaat, maar op album nummer twee hebben ze – blijkbaar zonder het zelf te beseffen – een nieuwe stijl gecreëerd: bluesthrash!
Echt snel gaat het allemaal niet. Integendeel, in het begin loopt erg slordig en onregelmatig drumwerk elke vorm van speed in de weg. Het niveau is verre van constant om eenzelfde nummer van sleurkracht te blijven voorzien. Thrashriffs hoeven niet origineel te zijn, maar door er zoveel loopjes tussen te strooien verdwijnt de stroom iedere keer eventjes. Te meer omdat de drum daar even een fill wil tussen krijgen. Dus nee, zet die old school speedthrash zo snel mogelijk uit je hoofd, daarvoor hort en stoot het te vaak op nodeloos moeilijk gitaarwerk.
Zodra je dat begrepen hebt, begin je best wel wat potentieel te ontdekken. Technisch wervelende solo’s improviseren zich overheen eveneens op maat geconstrueerde ritmesnaren waar een stevig staaltje bluesrock in zit. Out For Blood is een illustratie, maar ze doen het vaak. Wellicht omdat het zo technisch en bluesy is hoef je geen catchy songs te verwachten. Met als uitzondering het mid tempo thrashwerk met technische riff die toch beukt van Gargantua. Je mag het bijna progressief noemen als ze met akoestische passages en zuiver op het instinct ingespeelde soleerkettingen beginnen te toveren, zoals in het voor het overige sterk naar Smoke On The Water-geurende Charity (The Preacher).
Hoge knijpvocalen komen er met veel intonatie uit, maar zijn nooit echt gezongen. Beetje Dave Mustain-achtig. De productie is bewust droog, maar blijft daarom erg monotoon. Er schiet niets uit en vooral de solo’s missen zo hun shockeffect. Al bij al krijg je dus een veelzijdig album, dat die troef omwille van de productie en de claim dat het old school thrash is te weinig in de verf zet. De gitaren klinken wat blikkerig en de constructies die zij aannemen zijn zelden captivant, mede omdat het ritme constant lijkt te haperen. En veelzijdig wil ook zeggen dat er een paar veel mindere songs zoals Rezet To Zero (daar lijkt constant iets mis mee) te trotseren zijn. Schrappen is de boodschap, 50 minuten is een lange nachtmerrie.
Tracklisting
- The Quest
- Combat Shock
- Out For Blood
- Charity (The Preacher)
- Full Throttle
- Visions From Beyond
- Gargantua
- Rezet To Zero
- Black Convent
- The Terror Strikes Back
Line-up:
- Ricky Wagner – Vocalen, Gitaar
- Thorben Schultz – Gitaar
- Sascha Marth – Basgitaar, Backing vocals
- Bastian Santen – Drums
Links: