Ov Sulfur – The Burden Ov Faith

Geschreven door op 25-03-2023 om 18:05.

Auw, godverdomme! Gloeiende, gloeiende. Ik probeer hier met dit The Burden Ov Faith een stukje deathcore beet te pakken, maar wat is dat heet zeg op het moment. We bevinden ons dan ook in de tweede golf van deathcore. Het mag gezegd worden, dat is toch maar weinig genres gegeven om een tweede golf te bewerkstelligen. In dit geval is het zelfs een hele tsunami. Moeten we Lorna Shore überhaupt nog benoemen? In het kielzog trekt de band een heel genre uit het slop en naar de top van de hitlijsten. Deathcore is heet en hoe! Bands schieten uit de grond als narcissen op een vroege lentedag. Platenlabels staan dan ook in de rij om er met een potentiële hoogvlieger vandoor te gaan. Zo zagen we pasgeleden Neerlands trots Distant tekenen bij Century Media en een knaller van een plaat uitbrengen. In dezelfde stal treffen we nu Ov Sulfur aan, dat na een enkele EP al voldoende had laten horen om ook toe te mogen treden tot deze Duitse metalgigant. Is dat terecht of treffen we hier een pak rotte eieren? Ov Sulfur brengt ons The Burden Ov Faith.

Het had overigens weinig gescheeld of dit Ov Sulfur had (in ieder geval in deze samenstelling) nooit bestaan. Vocalist Ricky Hoover kennen we namelijk initieel van zijn werk als vertolker van het beest in de deathcoreband Suffokate. Hier gooide hij echter de handdoek in de ring en besloot zijn dagen voortaan als kapper te slijten. Zoals het echter zo vaak gaat, kruipt het bloed waar het niet gaan kan en besloot Hoover de tondeuse weer in te ruilen voor een microfoon. Gelukkig maar!

Tijd voor een echte kennismaking met dit Amerikaanse gezelschap. We hebben hier dus te maken met deathcore. Zoals veel van zijn tijdsgenoten, speelt Ov Sulfur zijn dode kern graag met een symfonische onderlaag en lichte blackmetalinvloeden. Gooi daar nog wat slammende breaks en algehele bruutheid overheen en we lijken een vrij generieke deathcoreformule te pakken te hebben. De eerste gedachten gaan al snel naar bands als Chelsea Grin, Betraying The Martyrs, Shadow Of Intent en natuurlijk Lorna Shore. Toch kruipt er meer onder de oppervlakte bij deze van zwavel gemaakte beukformatie. De symfonische toetsen zijn toch weer op een net wat andere wijze toegevoegd, waardoor deze een eigen karakter creëren. Daarnaast worden er vrij geregeld heldere zang (typische metalcorevocalen, dat dan weer wel) toegevoegd aan het palet van grunts, screams en ander onverstaanbare uitingen van agressie. Dit zorgt voor een prettige afwisseling en kortstondige ontsnapping aan de bovenliggende bruutheid. Wellicht het meest onderscheidende is het uitgangspunt voor het schrijven van het album. Zanger en tekstschrijver Ricky Hoover werd namelijk streng gelovig opgevoed, wat zijn afkeer van het geloof alleen maar heeft gevoed. Die ervaringen voel je in de nummers en de met urgentie doorspekte teksten van Ov Sulfur. Zwavel werd al lang geleden ontdekt en is zelfs in de Bijbel omschreven, waarbij dit werd gekoppeld aan de hel waar het zwavelachtig zou ruiken. Dit lijkt dan ook geen toeval te zijn voor de keuze van de bandnaam. Naar de hel zullen we gaan!

Met Stained In Rot gooit Ov Sulfur meteen een bak zwavelzuur op je bakkes. De dreigende introductie duurt nog geen acht seconden als de staccato riffs, lage grunts en striemende drums je al om de oren vliegen. Onder begeleiding van subtiel toetsenwerk wordt een rustiger koers bevaren, met melodisch gitaarwerk en heldere vocalen. De urgentie dringt daarbij door de muziek heen. Na die meeslepende passage kan er niks anders volgen dan een ultrabrute breakdown om je van je geloof te doen laten vallen.

Ascend and eclipse the light
Hand in hand, rupture the divine
Lay bare, unearth all the shame
Hidden in plain sight

Befouler is vervolgens ook een rechtlijnige beuker, waar Alex Terrible (van Slaughter To Prevail) zijn uitzonderlijke kunsten ook nog even mag vertonen. De echte kracht van dit Ov Sulfur zit echter in de nummers waar de bombastische grootheid prominent op de voorgrond treedt. De beste voorbeelden hiervan vinden we in het epische Death Ov Circumstance (hiervoor is goed afgekeken bij Septicflesh) het meeslepende Earthen (waar de teksten andermaal van urgentie overlopen) en het afsluitende The Burden Ov Faith. Naast de eerder genoemde bijdrage van Alex de Verschrikkelijke, vinden we ook nog gastbijdragen van Taylor Barber (Left To Suffer), Howard Jones (Light The Torch), Kyle Medina (Bodysnatcher) en Lindsay Schoolcraft (ex-Cradle Of Filth). Niet de minste namen, wat de aantrekkingskracht van deathcore op het moment alleen maar onderstreept.

Om op de afsluitende vraag van de openingsalinea terug te komen: het lijkt erop dat Century Media met Ov Sulfur een voltreffer in huis heeft weten te halen. The Burden Ov Faith is een album geworden dat alle facetten beheerst, die je mag verwachten van een hedendaagse deathcoreformatie. De uitgesproken symfonische elementen, toevoeging van heldere vocalen en persoonlijke boodschap van het album zorgen er echter voor dat Ov Sulfur flink boven de massa weet uit te steken.

Score:

89/100

Label:

Century Media Records, 2023

Tracklisting:

  1. Stained In Rot
  2. Befouler
  3. Unraveling
  4. Death Ov Circumstance
  5. Earthen
  6. A Path To Salvation
  7. I, Apostate
  8. Wide Open
  9. The Inglorious Archetype
  10. The Burden Ov Faith

Line-up:

  • Ricky Hoover – Zang
  • Chase Wilson – Gitaar
  • Matt Janz – Gitaar
  • Ding – Basgitaar
  • Leviathvn – Drums

Links: