Het Belgische Oerjgrinder is altijd een buitenbeentje geweest in de grindcorescene, zelfs een buitenbeentje in de buitenbeentjesscene. Ik reviewde al een aantal albums van de band en vooral de platen met vreemde covernummers konden mij krijgen. Het album If you review this album you’re gay kreeg om de ene of andere reden geen review. Nu is er BRUN.
Laat me meteen maar vertellen dat dit een zaadplaat geworden is. Er wordt zelfs niet meer geprobeerd om grappig of stompzinnig te doen, het is gewoon saai en stompzinnig slecht. De productie is zeer simplistisch en steriel, de poging tot interactie met drum ‘n bass faalt compleet door gebrek aan muzikaal vermogen en de teksten zijn ook echt niet om opgewonden van te worden. Heel erg matige grindcore zonder grooves, zonder goor, zonder vetzakkerij… zonder bestaansrecht. Gewoon wat lopen roepen en tieren, een paar loopjes van Turkse muziek of dj’s en een hoop grind die door computers werd ontdaan van organisch DNA. Overbodige troep.
Score:
45/100
Label:
Eigen Beheer, 2017
Tracklisting:
- Le Brun Volume 1
- Mama Sakousa
- Tap Tap
- Junkie Biatch
- Modification Facile
- Feat le Petit Péruvien
- Komme Hier
- Mono Neurone
- Drogue
- FTG
- Aimant a Con
- What a KK
- Le Brun
Line-up:
- Jorge – Keel
- Ludo – Gitaar, Bas, Keel
- Fred – Keel
- Earl – Drums
- Antonio – Bas
Links: