Netherbird – Arete

Geschreven door op 24-07-2021 om 22:45.

Opnieuw naar het koude Zweden, Jönköping en Stockholm om precies te zijn en dit om het alweer zesde album van Netherbird op te halen. Collega Clemens was nog danig onder de indruk van de voorganger, Into The Vast Uncharted. Arete is het laatste deel in de trilogie die startte met The Grander Voyage. Ik verwijs even dunnetjes naar het strakke artwork van de Fransman die opereert onder de naam Nihil en tegenwoordig in Noorwegen resideert. Sverker Widgren van de Wing studio zorgde voor de productie wat hij ook deed voor onder andere Centinex, October Tide en Mörk Gryning.

Netherbird staat voor mid-tempo Zweedse melo-black met een stevige deathmetaljas. We kennen de stijl wel, ik verwijs bijvoorbeeld naar de landgenoten van Wormwood.

Âme Damnée brengt je als korte intro bij het eerste volwaardige nummer van de plaat, Towers Of The Night. Een nummer dat dankzij een rollende tomintro verglijdt in een stevige stamper en dit met behulp van een eerder bombastische riff. Het typisch rollend drumtapijt met de variatie op de cymbalen, brengt net dat extra. Een dromerige met regen beladen wolk komt voorbij met als titel Void Dancer. Het midtempo karakter van dit nummer dekt perfect de lading. Het is een eerder vertellend nummer dat vooral gedragen wordt door een even vertellend arsenaal aan gitaarlijnen. Gelukkig wordt het tempo weer opgedreven met behulp van de drumdynamieken van de heer Andersson (ex-Amon Amarth). Het geheel krijgt alzo een wat Dissection-achtig gevoel mee. Het maakt dit Infernal Vistas meteen tot één van de interessantere nummers op de plaat. Zeker de heerlijke blast zit daar meer dan voor iets tussen.

Vervolgens zitten we met Carnal Pentiment alweer over de helft van de plaat en ik moet zeggen veel wereldschokkende zaken heb ik nog niet gehoord. Mystes en vooral The Silence Of Provenance drijven op dezelfde elementen die we reeds aanhaalden en brengen opnieuw, niks bijzonders aan de man. Of misschien toch? De breakdowns in het laatste nummer brengen je aandacht even terug naar het nummer. Atrium Of The Storm sluit de plaat af en dit op een degelijke wijze. Maar ook hier weer krijg ik het gevoel dat er toch iets ontbreekt. Het ontbreekt aan doorgedreven agressie en smerigheid, het kan natuurlijk zijn dat de heren hier spontaan niet voor kiezen, maar dat resulteert wel in een te brave plaat.

Echt kapot ben ik dus niet van deze plaat. Het is een meer dan degelijke album geworden, versta me niet verkeerd, maar het wordt toch te veel gedragen door middelmatige riffs en te typische uithalen. Gelukkig houden het stevig soleer- en drumwerk je nu en dan toch wat bij de les.

Score:

65/100

Label:

Eisenwald Records, 2021

Tracklisting:

  1. Âme Damnée
  2. Towers Of The Night
  3. Void Dancer
  4. Infernal Vistas
  5. Carnal Pentiment
  6. Mystes
  7. The Silence Of Provenance
  8. Atrium Of The Storm

Line-up:

  • Johan Fridell – Zang
  • Tobias Jakobsson – Gitaar
  • Micke André – Bas, zang
  • Fredrik Andersson – Drum
  • Pontus Andersson – Gitaar, keyboard, zang

Links: