Mother of Sin – Apathy
Steelheart Records – 2005
Okee dan, eerlijk als ik ben zal ik meteen vertellen dat er misschien enige subjectiviteit doorsluimert in deze review. Want naast het feit dat Eduard Hovinga zanger/gitarist/componist van Mother of Sin is, woont hij op een luttele 5 seconden loopafstand bij mij vandaan en komen we regelmatig bij elkaar over de vloer. En ook onze vrouwen roddelen samen heel wat af. Ook onze kinderen spelen met elkaar wat af en toe complete veldslagen oplevert. Jullie zullen begrijpen dat ik dus het genoegen heb gehad om de ontwikkeling van de band van dichtbij te hebben gevolgd. Ik heb zelfs enkele keren de studio bezocht zodat ik ver vantevoren al wist dat Apathy een knaller van formaat kon gaan worden.
De demo uit 2003 is met drie nummers in zijn geheel vertegenwoordigd op Apathy. Gelukkig maar, want die demo was al van dusdanige klasse dat het jammer zou zijn dat die drie nummers in het niets waren verdwenen. Die demo heeft er uiteindelijk ook voor gezorgd dat Mother of Sin een platendeal heeft gescoord bij het Italiaanse Steelheart/Adrenaline Records. Jammer dat dat zolang heeft geduurd. Helaas een teken aan de wand dat de gemiddelde platenmaatschappij liever gemakkelijk verkoopbare stijlen tekent dan avontuurlijke en progressieve heavy metal met spannend gitaarwerk. Want dit is wat je van Mother of Sin kunt verwachten.
Mensen die bands als Cacophony en Apocrypha nog kennen zullen verrukt zijn bij het horen van Apathy. Jawel, ze zijn er gelukkig nog. Bands die hun muziek vol durven te stoppen met spannend gitaargeweld. Vele gitaristen zullen na het horen van een instrumentaal nummer als Insomnia hun gitaar aan de wilgen hangen. In dit nummer is zelfs een bassolo te horen. Maar zo kunnen we eigenlijk alle nummers gaan omschrijven. Als een orgie van instrumentaal vakmanschap. Bij elke luisterbeurt ontdek je weer nieuwe details. UItschieters voor mij persoonlijk zijn de snelle nummers Part of Creation, wat mij in het begin zelfs even aan Helloween doet denken en de afsluiter Hate.
Het stemgeluid van Eduard Hovinga is niet meer zo hoog als in zijn Elegy dagen, maar is nu een stuk emotievoller, wat de muziek zeker ten goede komt. Productietechnisch zijn er bij een debuut natuurlijk altijd kleine dingetjes op te merken, maar Mother of Sin hoeft zich zeker niet te schamen voor het geluid op deze schijf.
Dus, liefhebbers van technische progressieve metal hebben er met Mother of Sin een geweldige band bij. Deze schijf kan Eduard en consorten wel eens de status opleveren waar de band al tijden voor knokt. En dat zal tijd worden. Dit is wederom een stuk bewijs dat er op erg professioneel niveau in Nederland muziek wordt gemaakt. Klasse!
Tracklist : .jpg)
- Apathy
- Cover My Eyes
- Beyond Fear
- Introspective
- Buried a Life
- Mother of Sin
- Insomnia
- Part of Creation
- Into the Fire
- Hate
Line up :
- Eduard Hovinga – Guitars, vocals, keyboards
- Remko de Jong – Guitar
- Johan Hovinga – Bass
- Gerry de Graaf – Drums
Links :