Main Line Riders – Worldshaker
Retroactive Records, 2009
In alle jaren dat ik werkzaam ben als recensent ben ik nog nooit een plaat tegengekomen die zo schaamteloos bij elkaar gestolen is als Worldshaker, het tweede album van Main Line Riders. In eerste instantie, met het geluid niet al te hard aan, dacht ik hier zelfs te maken te hebben met een AC/DC-coverband. Niets is echter minder waar; Worldshaker bestaat wel degelijk uit eigen materiaal. Of toch niet?
Bij de start van iedere volgende song bekruipt je namelijk weer het gevoel dat je het al kent. De riffs zijn regelrecht gekopieerd van het Australische voorbeeld, zanger Shawn klinkt als een mindere versie van Bon Scott en met Hell Ain’t a Good Place To Be wordt de titel van AC/DC’s Hell Ain’t A Bad Place To Be nog eens dunnetjes gestolen. Eigenlijk is het regelrecht beschamend dat een plaat als deze überhaupt het levenslicht ziet. Een band als Airbourne heeft namelijk nog iets van een eigen identiteit, maar dat is bij deze heren ver te zoeken. Als je de ogen sluit kun je Angus Young in zijn schooluniform zien staan op het podium, zo dicht zit dit bij het geluid van het oude AC/DC.
Of er ook positieve punten zijn, vraag je je nu misschien af? Jawel, het klinkt stiekem allemaal best lekker. Fans van de Australische band kunnen zich aan Worldshaker absoluut geen buil vallen. De rock ’n roll is in de basis namelijk heel aardig uitgevoerd, heel lafjes precies volgens de blauwdrukken van dat grote voorbeeld. Een aardig schijfje, maar absoluut niet wereldschokkend en al helemaal niet origineel te noemen.
Tracklisting:
- It All Ends Tonight
- Throwin’ Bones To The Wolves
- Hell Ain’t A Good Place To Be
- Through With You
- Comin’ Home
- Broken Hearted
- Worldshaker
- Power Surge
- Chrome & Steel
- Rhythm-N-Blues
- We Are The Ready Ones
- It’s A Revolution
Line-up:
- Shawn – zang
- Cliffy – gitaar
- Matthew – gitaar
- Michael – bas
- Adam – drums
Links: