Aanschouw, de Duitse ketters hebben een nieuw album vol dreigende blackened thrash metal. Brute riffs, moordende tempo’s en vocalen die onze oortrommels aan flarden scheuren. Ketzer ist wieder zurück, met zijn vierde album: Cloud Collider.
De heren maken Duitsland alweer sinds 2003 onveilig met hun onheilspellende herrie en teksten en hebben dit vertaald in drie studioalbums, waarvan de eerste twee goed zijn ontvangen. Het laatste album, daterend uit 2016, kreeg zwaarder weer te verduren. Commentaren als ‘Het is een Tribulation-wannabe album’ en ‘Starless faalt, vanwege een gebrek aan inspiratie en kwalitatieve ideeën’ waren aan de orde van de dag en de media waren niet mild. Het lijkt dan ook dat de heren wat goed te maken hebben. Nou, ik kan u zeggen dat Ketzer terug is met een hele duidelijke boodschap!
De start van het album verhult nog weinig, als een akoestische gitaar een ietwat melancholisch pingeltje presenteert en een lichte orkestratie en wat special effecten een unheimische sfeer neerzetten. Pas bij nummer twee, Keine Angst, horen wij waar Ketzer mee op de proppen komt na hun laatste album. Het begint met een relatief kalme, maar duistere opbouw, tot er bij de eerste minuut een riff wordt gespeeld waarmee mijn hoop in één klap hersteld is. De drums gooit er nog een paar fills doorheen als de hel ineens losbarst en de blastbeats je om de oren vliegen. Zanger Gerrit (aka Destroyer) klinkt nog net zo rauw en verrot als op de vorige albums, niets mis mee dus. Jezus, wat lekker!
Dan de titeltrack. Yes, daar gaat het tempo weer omhoog en klinkt het allemaal ronduit smerig lekker! Mijn aandacht is weer volledig terug… tot nummer vijf begint. Leuk, om een intermezzo er in te gooien wat klinkt als een Deense wals, en daar vervolgens een leuke leadriff overheen te gooien, maar ik mis een beetje de toegevoegde waarde. Dan start The Wind Brings Them Horses en valt de vorige track ineens wat meer op zijn plaats. Het lijkt elkaar op te volgen, namelijk. De atmosfeer in dit nummer doet tevens denken aan ons eigen Carach Angren (al is het niet zo hard als deze Nederlandse blackmetalband). Wel weer een fijne track.
Dan treffen we mijn favoriet op deze plaat (samen met nummer twee): No Stories Left. Een hoop tremolo picking, een flink up-tempo en zeer pakkende drumpartij en iets wat klinkt als gastvocalen van een wel heel erg smerige high-pitched screamer. En jawel, rond de anderhalve minuut doet zich opnieuw een Oosters getinte, shreddende gitaarpartij aan. Ganz geil!
Al met al hebben de heren van Ketzer met Cloud Collider een dikke ‘fick dich!’ naar alle negatieve commentaren op het vorige album gegooid. Het is weer als vanouds lekkere, snoeiharde blackened thrash metal en misschien wel het beste werk tot nu toe. De wat meer melodische Tribulation-invloeden zijn her en der nog wel te bekennen, maar dan aardig weggemoffeld onder een flinke bak herrie. Toegegeven, niet elke track is even overtuigend, maar toch zeker tachtig procent. Vandaar dan ook mijn score.
Score:
80/100
Label:
Metal Blade Records, 2019
Tracklisting:
- The Machine
- Keine Angst
- Walls
- Cloud Collider
- Forever Death
- The Wind Brings Them Horses
- No Stories Left
- This Knife Won’t Stay Clean Today
- (The Taste of) Rust and Bone
- Light Dies Last
Line-up:
- Gerrit aka I. Destroyer – Zang
- Marius aka Executor – Gitaar
- Chris aka Sinner – Gitaar
- David aka Necroculto – Basgitaar
- Søren aka Desecratør – Drums
Links: