Jordan Rudess – Wired For Madness

Geschreven door op 22-04-2019 om 22:51.

Wanneer je als redacteur de lijst van aankomende nieuwe releases onder ogen krijgt, wil je vooral graag die albums bespreken welke ofwel kaderen binnen het genre waarnaar je het liefst luistert, ofwel een bepaalde nieuwsgierigheid weten op te wekken. En laat ik nu net door dit laatste in de spreekwoordelijke val zijn gelopen bij het meest recente werkstuk van Jordan Rudess: Wired For Madness. Want ondanks een hele resem namen van onder meer Dream Theater-frontman James LaBrie – gitaristen Vinnie Moore, Joe Bonamassa en John Petrucci – alsook drummer Marco Minneman, allemaal persoonlijke vrienden van, zal – indien ik de tel niet ben kwijtgeraakt – diens zestiende studioplaat wat mij betreft zeer snel in de prullenmand verzeild geraken.

Al na de openingstrack Wired For Madness Part 1, is het eigenlijk meteen duidelijk: deze langspeler gaat heel veel moed en zelfopoffering vergen om de ganse rit uit te zitten. Tijdens het ruim twaalf minuten durende gepingel krijgt enkel de gitaarsolo – vermoedelijk van Vinnie Moore, al is dit laatste niet meteen af te leiden uit de bijgeleverde info – ergens halverwege en driekwart nummer een voldoende. Jordan Rudess blijkt namelijk totaal niet in staat om op Wired For Madness ook maar één noemenswaardige track te laten weerklinken. Zelf laat de toetsenist zich naar eigen zeggen graag inspireren door Richard Devine, Aphex Twin of – eerder klassiek dan – Chopin. Goedgelovig als ik ben, zullen er uiteindelijk wel een heleboel van deze invloeden in de songs verweven zitten, alleen lijkt het geheel veel meer weg te hebben van een ware augiasstal.

Het is kennelijk moeilijk kiezen voor Rudess welke weg hij uiteindelijk met zijn muziek wil inslaan. Wired For Madness Part 2 heeft enkel nog maar de bedoeling om laten horen “hoe goed ik wel ben en wat ik allemaal wel niet kan met mijn tovermachine”, waarbij de noodzaak van een goede compositie totaal uit het oog wordt verloren. Resultaat: een tweeëntwintig minuten durende puinhoop. Liefst drie/vierde te lang, terwijl de brave man himself er volgens mij gerust een half uur extra had willen aanbreien. Daarnaast zit er bovendien geen groot zangtalent verscholen in de persoon Rudess. De vocale prestaties – als we ze al zo mogen omschrijven –  zijn van zo’n bedenkelijk niveau dat zelfs menig grootmoeder stem vaster klinkt. Wanneer er dan toch eens een gastzangeres de revue passeert, kleurt die qua bereik zo ver buiten de lijntjes waardoor deze plaat gewoonweg lachwekkend begint over te komen. Uiteindelijk kabbelt Part 2 rustig richting eindstreep waar we, net voor de zwart-wit geblokte vlag valt, snel een inspiratieloze James LaBrie horen voorbij flitsen. Na vijfendertig minuten bleef ik al compleet ontzet, onthutst, verbijsterd, teleurgesteld… – hoeveel synoniemen kan een mens opsommen – achter, goed wetende dat ik nog zes songs moest doorworstelen.

Deze klokken gelukkig af rond de vijf minuten, beginnende met het ronduit slaapverwekkende Off The Ground. Zowel Drop Twist als Perpetual Shine zijn volledig instrumentaal en worden wederom – weinig verbazend – gedomineerd door keyboards plus tal van andere overbodige elektronische snufjes. Een kleine gastrol is weggelegd voor Joe Bonamassa tijdens het nummer Just Can’t Win, waarmee Rudess nu ook de liefhebbers van het bluesrock-genre tot het uiterste zal weten drijven. De karakterloze niemendalletjes Just For Today en Why I Dream – welke wel een verbazingwekkende jazzy klinkende piano solo bevat – vormen het sluitstuk van Wired For Madness.

Wie vermoed dat ik dit album geen eerlijke kans heb gegeven, slaat de bal volledig mis. Tot driemaal toe kon ik mezelf bewegen de gehele speelduur uit te zitten in de hoop toch wat positieve dingen te kunnen ontdekken. Maar helaas… Mijn oordeel bleef telkens hetzelfde: waarschuw vooral diegene die onbezonnen van plan zijn deze langspeler aan te schaffen. Beluister het alstublieft eerst via iTunes of Spotify. Geloof me: jullie zullen ons uiteindelijk enorm dankbaar zijn! Tot slot een tip voor Jordan Rudess: less is more man!

Score:

45/100

Label:

Music Theories Recordings, 2019

Tracklisting:

  1. Wired for Madness – Part 1
  2. Wired for Madness – Part 2
  3. Off the Ground
  4. Drop Twist
  5. Perpetual Shine
  6. Just Can’t Win
  7. Just for Today
  8. Why I Dream

Line-up:

  • Jordan Rudess – zang, keyboard

Links: