Insect Ark – The Vanishing

Geschreven door op 29-02-2020 om 22:07.

Insect Ark bouwt al enige jaren aan de weg naar de top. Met iedere nieuwe plaat wint de band fans bij alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Ik vermoed dat er onder de lezers van deze recensie ook Insect Ark-maagden zitten. Mensen die het horen donderen in Keulen bij het lezen van de naam Insect Ark. Speciaal voor deze potentiële fans schets ik met plezier even een beeld van de muziek waar deze band voor staat.

Insect Ark speelt instrumentale psychedelische doom. Geen zanger of zangeres voor deze band, nee, gewoon pure sfeermuziek. Want dit is waar de band bekend om staat. Weinig bands kunnen zo’n duistere atmosfeer tot leven brengen met hun muziek. Alles draait rond donkere ambient, diepe basgeluiden en ingetogen, doch strakke drums. Er wordt van deze bandleden gezegd dat ze pure horrormuziek maken en dat nemen ze volgens mij als een groot compliment aan. De bandleden, dat zijn oprichter Dana Schechter op de basgitaar en synthesizer en Andy Patterson op de drum. Deze laatste werd bij de band gehaald als vervanger voor Ashley Spungin. De man is vooral bekend van SubRosa en maakt met deze plaat zijn debuut bij Insect Ark.

Het leukste nummer op dit album fungeerde reeds als single en krijgt dan ook de eer om de plaat op gang te trappen. Tectonic is een heerlijke sfeerschijf. Gedurende zes minuten geeft de band je het gevoel dat er iets onheilspellend staat te gebeuren. De basriff die deze song ritmisch begeleidt is ijzingwekkend en ijzersterk. Als je ooit in een winkel staat en je twijfelt over welke koptelefoon je zou kopen, leg dan gelijk deze track op en je zal snel de kwaliteit kunnen vergelijken. Deze bas moet echt door merg en been kunnen gaan of je hebt goedkope brol op je hoofd gezet.

Ook over Three Gates ben ik enthousiast. Dit is het hardste nummer op het album en zelfs nu, nadat ik het waarschijnlijk voor de zevende keer beluister, hoor ik nog zaken die me de voorgaande keren ontgaan waren. Je kan zo diep in dit nummer gaan boren dat de Amerikanen gaan denken dat je er olie in hebt gevonden.

De rest van het album is trouwens meer dan de moeite waard. Met Philae, Danube en Swollen Sun dropt de band zijn luisteraar zonder veel genade middenin een scene uit een Wes Craven-film. Deze muziek ervaar je het best in een donkere kamer. And whatever you do… don’t fall asleep. Deze nachtmerrie wil je lucide of wakker beleven.

Tenslotte wil ik zeker nog de titeltrack The Vanishing vermelden. Dit nummer komt trager op gang dan een bejaarde op zondag, maar van zodra Schechter op haar basgitaar begint te tokkelen voel je dat er iets zit aan te komen. Langzaam opbouwend wordt aan een omineuze sfeer gewerkt en ze nemen echt wel hun tijd hiervoor. The Vanishing is al ruim voorbij de zeven minuten wanneer er eindelijk wat tektoniek te meten valt. Steeds harder en krachtiger gaat de band te keer totdat de laatste minuut van de song aanbreekt en… alles gewoon stilvalt. Het volledige nummer bestaat uit elf minuten pure, onversneden opbouw voor een climax die nooit komt en dat vond ik nog niet eens erg ook! Zelden zo ontgoocheld geweest in mijn gebrek aan ontgoocheling. Eigenlijk wil je als luisteraar dat er meer volgt, maar tegelijk is het best goed zo. Puik werk Insect Ark!

Dit album is wat mij betreft een soundscape-meesterwerk, maar je moet er natuurlijk voor zijn. Niet iedereen houdt van instrumentale, experimentele muziek. Het is ook moeilijker om zonder zang de aandacht van een luisteraar vast te houden. Teksten hebben soms de kracht om je te raken en een band als Insect Ark moet dit puur met muziek voor mekaar krijgen. Die muziek zelf is dus niet voor iedereen even aantrekkelijk. Ik ken veel metalheads die doom maar niets vinden, en al zeker dit soort psychedelische doom. Niets verkeerd mee. Er zijn echter genoeg mensen die deze muziek wel op prijs stellen. Het zijn dit soort mensen die Insect Ark al jaren recruteert als fans en deze fanbase zal na deze plaat alleen maar blijven groeien.

Score:

80/100

Label:

Profound Lore Records, 2020

Tracklisting:

  1. Tectonic
  2. Three Gates
  3. Philae
  4. Danube
  5. Swollen Sun
  6. The Vanishing

Line-up:

  • Dana Schechter – Basgitaar en synthesizer
  • Andy Patterson – Drums

Links: