Ibex Angel Order – I
Daemon Worship Productions, 2016
De Tilburgse muziekscene is uitzonderlijk vruchtbaar. Zo vruchtbaar zelfs, dat muzikanten met onmogelijk veel projecten toch nog de tijd vinden om nieuwe bands te beginnen en daarmee ook daadwerkelijke kwaliteit neerzetten. Een voorbeeld is het zeer jonge Ibex Angel Order, dat is opgericht door twee veteranen uit de Nederlandse blackmetalscene. De band maakt occulte black metal en weet van wanten, wat ook wel mag als je bands als Sauron en Verbum Verus op je cv hebt staan.
Zoals wel vaker met het label ‘occult’ in de metalscene, ontkom je er niet aan toch behoorlijk wat death metal te bespeuren in de zwarte muziek. Dit kenmerkt zich dan vooral in de wat lompere riffs en de lage vocalen, hoewel de atmosfeer zonder enige twijfel toebehoort aan de black metal. Het spaarzame, sfeervolle gebruik van de synthesizers voegt net even wat meer occultisme toe, zoals in het lompe Beyond The Seventh, waar ook uitvoerig gebruik wordt gemaakt van getokkelde blackmetalriffs.
Vocaal gezien is I ook een interessante plaat. Zoals gezegd zijn de vocalen vaak wat lager, maar er vinden ook galmende, gesproken vocalen hun weg in de nummers, zoals in Domedon Doxomedon, waar een furieuze riff een bijna ritualistische inslag krijgt door het onheilspellende stemgeluid van de predikant. De kreunende grunt die er dan overheen schreeuwt, doet nog het meest denken aan Attila Csihar, wat uiteraard ook niet verkeerd is voor de atmosfeer. Een ander aspect waar flink wat galm over ligt, zijn de drums, die daardoor een onderaardse draai krijgen. In Numberless Am I komt dit bijvoorbeeld mooi tot zijn recht, waar de lompe blast door de galm net dat tikje extra meekrijgt.
Toch maakt de band zich, ondanks de geslaagde uitvoerig, af en toe schuldig aan de clichés van het genre. Dit is niet erg, maar met vlagen komt het wel erg gemakkelijk over. Zo zijn er een flink aantal op black metal geschoeide riffs die regelrecht van tientallen andere platen af zijn komen wandelen. Luister bijvoorbeeld eens naar The Terrible One, waar de intro al gauw erg vertrouwd aanvoelt. Een klein minpunt, want het moet gezegd worden dat de riffs de atmosfeer dienen en die nergens verloren gaat.
Een waardig debuut dus, maar dat kon ook moeilijk anders, gezien het vorige werk van de twee heren in Ibex Angel Order. I is een atmosferisch gezien uitstekend werk geworden, maar het onderscheidende vermogen van het album valt af en toe wat weg. Dat probleem zit in de details, maar mag over het geheel gezien de pret absoluut niet drukken. Liefhebbers van black metal kunnen hiermee aan de haal, maar ook als je meer van de death metal bent, val je je hier geen buil aan.
Tracklisting:
- Intro
- Beyond the Seventh
- Origin of Spheres
- Unbegotten Father
- Numberless Am I
- Serpent of Assiah
- The Terrible One
- Into Pleroma
- Unbroken Idol
- Domedon Doxomedon
Line-up:
- Ludas – Drums
- Herr AIDS – Gitaar, Vocalen
Links: