Afkomstig uit de zanderige krochten van de Kempen liet Hope Erodes vijf jaar geleden een EP los op de wereld: Lost To Supremacy. Dat leverde een vrij solide werkstuk op dat echter ook liet horen dat men nog wat zoekende was naar een eigen geluid. De zoektocht heeft dus even geduurd en leverde ook personeelswissels op, maar het wachten wordt wél beloond.
Alweer een EP deze keer: Rainwalker. Na een eerste keer luisteren blijf je wel even verbluft achter. Dit is duidelijk wel dezelfde groep, maar toch ook zo anders. Vrij donker zelfs. Met onderwerpen als dood, depressie, angst, eenzaamheid en oorlog ligt dit natuurlijk voor de hand. Verwacht echter geen treurmarsen, maar heerlijk agressieve muziekstukken die technisch best complex in elkaar zitten. De nummers gaan allemaal vrij recht voor zijn raap van start, maar zwermen al snel uit in gitaarduels die op sommige ogenblikken bijna Maideniaans klinken. Doorslaggevende factor daarbij is de zalige rauwe strot van de nieuwe zanger Sam Goffin. Deze vocalen doen de nummers in hun juiste plooi vallen en zorgen er ook voor dat de nodige emotie haar weg kan vinden.
Er staat geen enkel zwak nummer op deze EP, maar eentje steekt er toch met kop en schouders bovenuit: Kriegwaisen. Het is een klaagzang voor de oorlogswezen uit de laatste wereldoorlog. En dat zal je als luisteraar geweten hebben ook. Wie hierna geen kleine adopteert, heeft niet goed geluisterd!
Hope Erodes heeft een grote stap vooruit gezet met een EP die diepe indruk maakt. Laten we hopen dat het geen vijf jaar meer zal duren vooraleer dat full-length album eraan komt. Voor EP’s geven we geen score, wat jammer is, want deze was waarschijnlijk rond de 9 gestrand. Zoals we in dit soort gevallen plegen te zeggen: modderfokker van een plaat!
Label:
Eigen beheer, 2019
Tracklisting:
- Otium
- Rainwalker
- The forthcoming
- Kriegswaisen
Line up:
- Arun Rao – Gitaar
- Hans De Vries – Drums
- Jelle Sterckx – Basgitaar
- Sam Goffin – Zang
- Wim Govaers – Gitaar
Link: