Hollywood Vampires – Hollywood Vampires
Universal Music, 2015
Rond 1970 maakte een groep artiesten The Sunset Strip in L.A. onveilig in wisselende samenstelling. Er werd vooral veel gezopen en gekletst. De club werd bekend onder de naam The Hollywood Vampires. Alice Cooper was een van hen maar ook Bernie Taupin, Harry Nilsson, Micky Dolenz, John Lennon, Ringo Starr, Keith Moon, Marc Bolan en Keith Allison werden regelmatig in dit selecte gezelschap aangetroffen. Het geheel was echter dermate van alcohol doordrenkt dat er behalve kameraadschap weinig zinnigs uit voort kwam. Alice kickte af van de alcohol en anderen kregen andere interesses of kwamen op meer of minder tragische wijze om het leven. Langzaam maar zeker hief de club zichzelf dus op. Alice heeft zich zijn leven lang al voorgenomen om ooit iets met dit gegeven te doen. Het is nu 2015 en de tijd was er rijp voor. Het gonsde dan ook al een tijdje van de geruchten over een nieuw samen te stellen superband.
Veel oude bekenden van Alice wilden graag meewerken aan een project ter ere van deze oude drinkclub. Er werd een band opgericht met uitsluitend bekende namen die het geheel live zouden gaan vertolken en er werd een lijst met songs van oud-leden gemaakt die in aanmerking kwamen om gecoverd te worden. Een ongelooflijk aantal mensen, ooit min of meer betrokken bij de drinkclub, en een groot aantal mensen die ooit een rol in het muzikale leven van Alice speelden waren erg enthousiast en wilden graag mee doen met dit project. Hollywood Vampires was niet langer een werknaam, maar de naam van een all-star superrockband die een album uit zou gaan brengen en een aantal optredens zou gaan verzorgen. De volledige lijst van medewerkenden is te vinden onder deze review. De cd is nu uitgebracht en een drietal optredens afgewerkt. Tijd om het album te bespreken dus.
Ik maakte in 1972 als vijftienjarige via het nummer Schools Out kennis met Alice Cooper. Toen was dat nog de naam van een band. De band is al lang verleden tijd en de zanger/voorman van de band heeft de naam als eigen naam aangehouden. Ik werd een echte fan en spaarde alles wat los en vast zat van de band en mijn hele kamer werd behangen met posters, foto’s en artikelen. Ik verdiepte me in het oudere werk en was vooral onder de indruk van het vierde album (Killer). Alice werd beroemder dan ik ooit had kunnen bedenken en is muzikaal mijn leven altijd blijven beïnvloeden. Alice is steeds muziek blijven maken en bracht tot op heden nog regelmatig nieuwe albums uit, niet allemaal van even hoge kwaliteit overigens. De laatste vijftien jaar bereikten de tours van Alice steeds vaker het Europese vasteland en dook hij veelvuldig op in het festivalseizoen. Zo heb ik hem inmiddels al vele malen mogen zien op festivals, in sporthallen en muziektheaters. Toch ben ik altijd blijven zoeken naar de Alice van Killer en maakte mijn hart een huppeltje als Halo Of Flies en/of Under My Wheels live gespeeld werden.
Toen ik hoorde dat het album van Hollywood Vampires vooral gevuld zou worden met covers van songs van andere artiesten was ik nogal teleurgesteld. Ik heb maar zelden een cover gehoord die beter was dan het origineel of daar iets essentieels aan toevoegde. Maar na het herhaaldelijk beluisteren van dit album heb ik mijn mening moeten herzien. De Hollywood Vampires zijn er, onder leiding van Alice, in geslaagd om iedere song een geheel eigen nieuwe laag te geven, zonder het origineel geweld aan te doen. Dat niet alleen: het geheel klinkt weer dreunend, swingend, fris en met de gemene, dreigende ondertoon die we alleen kennen uit nummers uit het verre verleden van Alice. Is het zijn tweede jeugd, de hernieuwde samenwerking met producer Bob Ezrin of de samenwerking met al zijn maten uit het verleden die dit bewerkstelligt? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten, maar wat ik wel weet is dat dit muzikaal gezien een uniek hoogtepunt in de loopbaan van Alice en in de gehele muziekhistorie is, al blijf ik het wel wat jammer vinden dat het album niet wat langer is en wat meer nieuw eigen werk bevat.
Het album start met een voice-over-nummer met Sir Christopher Lee in de hoofdrol. De track werd kort voor zijn overlijden opgenomen en dat maakt het al een audiodocument op zich. Daarna wordt het gaspedaal diep ingedrukt en nog maar zelden los gelaten. Met de ijzersterke vocalen van Cooper en het gitaarwerk van Depp in de hoofdrol krijgen alle meewerkende muzikanten en vocalisten de kans om heel duidelijk hun eigen inbreng te hebben. Dankzij de kristalheldere productie, zoals vanouds in de vertrouwde handen van Bob Ezrin, komt alles goed tot zijn recht en vallen bij iedere luisterbeurt weer nieuwe dingen op. Uitblinkers op het album zijn Led Zeppelins Whole Lotta Love dat werd omgewerkt tot een volwaardig en krachtig rocknummer waarin het origineel toch duidelijk te herkennen blijft en Alice Coopers Schools Out gemengd met Pink Floyds Another Brick In The Wall. Dit nummer wordt zo intens gezongen en gespeeld dat de haren op mijn armen er van overeind blijven staan. Overigens is er geen zwak moment op dit album aan te wijzen.
Magistraal, een ander woord heb ik niet voor Hollywood Vampires, het is een hardrock album geworden als er nog maar zelden één gemaakt is. Inmiddels komen er ook video’s los op internet van de optredens. Wat opvalt is dat heel rockend en bekend Amerika er wel deel van uit lijkt te willen maken. De lijst van bekende zangers en muzikanten die meewerken wordt alleen maar groter en iedereen is welkom op het podium bij Alice en zijn maten en ook het publiek leeft intens mee. Nu maar hopen dat dit gezelschap ook de wereld rond gaat trekken. Maar voor nu doen we het met dit zilveren schijfje dat hier nu al overuren draait.
Tracklisting:
- The Last Vampire
- Raise the Dead
- My Generation (The Who)
- Whole Lotta Love (Led Zeppelin)
- I Got a Line on You (Spirit)
- Five to One / Break On Through (To the Other Side) (Doors)
- One / Jump into the Fire (Harry Nilsson)
- Come and Get It (Paul McCartney/Beatles)
- Jeepster (T-Rex)
- Cold Turkey (John Lennon)
- Manic Depression (Jimi Hendrix)
- Itchycoo Park (The Small Faces)
- School’s Out / Another Brick in the Wall pt. 2 (Alice Cooper/Pink Floyd)
- My Dead Drunk Friends
Line-up:
Liveband:
- Alice Cooper – Zang
- Joe Perry – Gitaar, achtergrondzang
- Johnny Depp – Gitaar, achtergrondzang
- Tommy Henriksen – Gitaar, achtergrondzang
- Duff McKagan – Bass, achtergrondzang
- Bruce Witkin – keyboard, gitaar, achtergrondzang
Studiomuzikanten:
- Alice Cooper – Zang
- Johnny Depp – Gitaar, achtergrondzang, keyboard
- Dennis Dunaway – bass
- Bob Ezrin – Piano, keyboard, achtergrondzang
- Perry Farrell- Zang, achtergrondzang
- Dave Grohl – drums
- Tommy Henriksen – Gitaar, achtergrondzang, programmeren
- Brian Johnson – Zang
- Charlie Judge – Keyboard
- Robby Krieger – Gitaar
- Abe Laboriel Jr. – Drums, achtergrondzang
- Paul McCartney – Zang, piano, bass
- Orianthi – Gitaar
- Joe Perry – Gitaar, achtergrondzang
- Slash – Gitaar
- Neil Smith – Drums
- Glen Sobel – Drums
- Zak Starkey – Drums
- Joe Walsh – Gitaar
- Kip Winger – Bass, achtergrondzang
- Bruce Witkin – Gtaar, bass, keyboard, piano, achtergrondzang
Links: