Gorath – The Chronicles of Khiliasmos
ConSouling Sounds, 2012
Pakweg zes jaar terug startte de carrière van het Belgische Gorath, ookal rijpte het concept al tien jaar in het brein van de geestelijke schepper ervan. Elite en The Fourth Era legden de basis, Misotheism bracht kracht, MXCII bracht slepend zwart spul en Apokálypsis zorgde vorig jaar voor de kers op de taart. ‘It’s better to burn out than fade away’, dus zet ook deze topper aangekondigd een punt achter een glansrijke carrière, maar niet zonder The Chronicles of Khiliasmos te knopen aan hun voorbije apocalyps.
Het is, of was, altijd een verrassing met deze band en ook met deze afsluiter gooit de band het roer weer volledig om. The Chronicles of Khiliasmos geeft me het gevoel dat met Apokálypsis het einde der tijden gekomen is en er een nieuw tijdperk zal aanbreken, maar niet voor alles in de draaikolk der duisternis is weggevloeid. Hortend en stotend trekt Gorath een laatste keer ten strijde, met amper de furie die ze op Misotheism of Apokálypsis wist te brengen, buiten misschien even die gebeten versnelling halverwege de tweede song. De nadruk komt te liggen op psychedelische sleepkracht met oog voor opbouw naar standvaste hypnoses met voldoende afwisseling in het gitaarweefsel, hier en daar licht wat symfonische doorstroom en zelfs wat ambientgolven op onder meer de afsluiter. Onderstaande clip van Khiliasmos II toont aan op welke manier Gorath deze nieuwe aanreikt, met walsende, repetitieve en kolkende melancholie. Misschien ook even met een laatste nostalgische losbarsting op zijn Goraths halverwege.
Zelfs aan de mooiste liederen komt een eind, maar Gorath presenteert haar einde op het dienblad dat we van haar gewoon zijn, namelijk met datgene wat niemand verwacht. Het heeft geen zin The Chronicles of Khiliasmos naast haar voorganger te leggen, dit duizendjarig rijk of ‘chiliasme’ dat deze Belgen nalaten in het zog van hun vorige thematiek sleept je door een koude en intense stroom. Een reden erbij voor wie de band tijdens haar afscheidsconcerten nog wil zien. Verder rest het mij de heren in kwestie te feliciteren met hun intens repertoire van de afgelopen jaren en de diepgang die het meebracht. Met wat geluk verschijnt er uit de assen van dit project nog wat, eens deze duizend jaar ten einde zijn.
Tracklisting:
- Khiliasmos I
- Khiliasmos II
- Khiliasmos III
Line-up:
- Filip Dupont – Vocals, Guitars
- Bart Put – Guitars
- Bart Vanderheyden – Drums
- Raf Meukens – Bass
Links: