Na Les Irreals Visions uit 2017 en Les Irreals Versions uit 2018, komt nu Els Sepulcres Blancs uit. De Catalanen van Foscor varen al jaren hun eigen weg. Waar ze heel vroeger nog black metal speelden en de woeste zee konden bevaren, sturen ze nu hun schip vaak een heel andere richting uit. Ze pogen het zelfs dark atmosferische metal te noemen. Ik ben benieuwd wat ze nu gecreëerd hebben, of ze het schip recht naar de haven kunnen laten varen dan wel dat ze helemaal verloren geraken en het schip misschien op een zandbank laten stranden. Of de vergelijking met een schip de juiste is, laat ik in het midden. Reeds in het verleden hebben deze Spanjaarden hun inspiratie gevonden in kunst in al zijn facetten en zijn andere vergelijkingen misschien meer op hun plaats.
Deze Els Sepulcres Blancs, wat niet meer zou betekenen dan ‘De Witte Graven’ of ‘De Witte Tombes’, is een gevoelige, emotionele plaat geworden. Zij die op zoek zijn naar snelheid, agressie en bruutheid mogen nu al stoppen met lezen. Je hoort hier en daar wel een blastbeat maar die staat zo ingemixt dat alle gortigheid en viezigheid ver zoek is. De drumpartijen zijn meer een palet van experimentele likken verf, de gitaarpartijen net als de bas kennen een uitgebreid gamma aan kleuren, ook de zangpartijen houden zich niet aan één pot verf. Met andere woorden het is niet alleen een gevoelige, emotionele plaat maar ook een complexe plaat geworden. De songstructuren zijn zo divers als er soorten schepen of verfborstels zijn. Slecht is het allemaal niet, maar je moet het ook boeiend kunnen houden en daar wringt het spreekwoordelijke schoentje. Ik merk wel op dat de cleane zanglijnen erg goed zijn, in die context is mijn favoriete nummer van de plaat, de opener Laments.
Net zoals ik de weg kwijt raak in het zoeken naar vergelijkingen om de complexe muzikale reis die deze band gemaakt heeft, te beschrijven. Ook zo raak ik effectief de weg kwijt in hun muziek. Voor mij strandt hun schip op de zandbanken van de Spaanse kust. Of anders gezegd lopen alle kleuren verf door elkaar op de vloer van hun schildersatelier. Season Of Mist heeft betreffende experimentelere metal in het nabije verleden betere releases uitgebracht.
Score:
65/100
Label:
Season Of Mist, 2019
Tracklisting:
- Laments
- Els Colors Del Silenti
- Malson
- Secrets
- Cel Rogent
- Cançó De Mort
- L’Esglai
Line-up:
- Fiar – zang
- Falke – gitaar
- Albert M. – bas, gitaar, piano
- Jordi F – drum
- Esteban P. – keyboard
Links: