Forcefeed – Stainless
Avalanche Music, 2005
Nu-metal, het genre dat voornamelijk populair is onder de jongere luisteraars der hardere muzieksoorten. Deze jongere doelgroep lijkt voorlopig hun aandacht nog te vestigen op de grotere namen in het genre. Als ‘underground’ nu-metalband heb je het dan zeker ook niet makkelijk en moet je erg hard vechten om enige waardering te krijgen van groter publiek. WAT moet je als nu-metal band te bieden hebben om die waardering wél te krijgen?
Forcefeed lijkt één van die uitzonderingen te worden en kreeg daardoor onder andere aandacht van de populaire muziekzenders The Box en MTV met de videoclip van The Things They Say . Helaas kan ik er na het meerdere malen beluisteren van Stainless, de tweede full-length van de band, niet achter komen wat deze band populair maakt. Zo weet ik al talloze vergelijkbare acts, die evenveel aandacht verdienen. Wellicht wisten deze jongens precies welke paden zij moesten bewandelen om opgebouwd te krijgen, daar waar zij nu zijn. Harde werkers moeten ze haast wel zijn, anders hadden we nu nooit gehoord van Forcefeed.
Een specifiek recept voor ‘het worden van een succelvolle nu-metalband’ is er niet. Eén ding wat je een band zal blijven meegeven is het blijven bij hun eigen basis, die niet is voortgekomen uit de grote voorbeelden. Sja je iegen richting in en ontwikkel een herkenbare sound. Ik denk hierbij aan hoe Korn, Coal Chamber, Disturbed, Spineshank en Dreadlock Pussy ook ooit eens met een matig debuut kwamen, maar waar de tweede plaat steeds een bewijsmateriaal was voor flinke progressie. Forcefeed ontwikkelt zich daarentegen veel langzamer en dat is exact mijn probleem met deze tweede plaat.
Nee, ik ben niet van mening dat dit bagger is. Echter is mijn bezwaar dat ik teveel herinnerd word aan de grote voorbeelden uit de scene. Het nummer Time After Time bevat bijna letterlijke Mudvayne-passages, de kracht die het nummer Honesty draagt is een truc die eerder werd uitgevoerd door Spineshank (Can’t be Fixed). De dromerige cleane zang, inmiddels een vast element in de meeste nu-metal, doet me zo nu en dan denken aan Dreadlock Pussy en Green Lizard. De band gaat hiermee een stapje te ver in het nummer Darkness Is Endless. De meeste tracks duren iets te lang en daardoor verlies ik regelmatig de stevige basis van diverse songs.
Forcefeed speelt op zich prima nu-metal, maar de band is er nog lang niet! Vele andere bands deden het: zich binnen no time ontwikkelen tot een vette act met een herkenbaar eigen geluid. Laten we stellen dat de basis er nu is, maar dat deze heren nog even net zo hard als voorheen door mogen werken om een eigen sound te creëren. De potentie is er zeker, want als je goed naar de nummers luistert kun je horen dat ‘het er wel in zit’ maar dat ‘het er nog niet uitkomt.’ Wanneer de band hun stevige basis optimaal benut en iets meer lef creëert om de bronnen van inspiratie ergens anders te zoeken heb ik vertrouwen in een sterker derde album!
Tracklist:
- In Spite Of You
- Time After Time
- Honesty
- No One
- Where I Belong
- Regret
- Pieces That Won’t Fit
- Darkness Is Endless
- Inside
- Still
- To Not Care
Line up:
- Lennard Barendse – Zang
- Remy Lissenburg – Gitaar
- Johan van Stratum – Bas
- Bart Beekman – Drums
- Marc Maquelin – Gitaar
Links: