Dreamland – Future’s Calling
Dockyard 1 – 21 November 2005
Swedish Power !!! Voor wie de naam Dreamland nog niet kent, eerst maar even melden dat dit een voortzetting is van de band Infinity. Zo langzamerhand mag je gaan spreken van een puur zweeds geluid als het om Heavy metal / Power metal gaat. Ik weet dan ook zeker dat Hammerfall fans bijzonder in hun nopjes zullen zijn met deze cd. Mede dankzij de hulp en invloed van Joacim Cans, zanger en voorman van Hammerfall zet Dreamland op Future’s Calling, hun debuut cd een wel zeer herkenbaar soundje neer en produceren daarmee een verrassend smakelijk plaatje.
In 2001 speelden ze als Infinity al op het grote Sweden Rock Festival en werd de demo Crystal Age uitgebracht. In 2002 volgde een single The Call. In de herfst van 2002 begon de bemoeienis met de band van Joacim Cans en werd de naam veranderd in Dreamland. Ook werd er een eerste song opgenomen. Ook Andy la Rocque ging zich met de band bemoeien en samen met Joacim nam hij de productie van het debuutalbum van Dreamland ter hand. Uiteindelijk ligt dan nu dit schijfje klaar voor de verkoop in november 2005 en als de voortekenen niet bedriegen, dan zal dat verkopen wel gaan lukken.
Staat de combinatie van bekende namen uit de Zweedse Rock scene en een talentvolle Zweedse band nu garant voor een cd van hoge kwaliteit ? Ja en nee wat mij betreft. Ze gaan in ieder geval niet voor de originaliteitsprijs. Toch maken ze wel een heel leuk muziekje met scherpe heldere vocalen en mooi klinkende gitaren. Alles klinkt uiterst clean en helder en de productie van de plaat is ook alweer weinig origineel, maar effectief en herkenbaar. De galm flink open en de zang wel op de voorgrond, maar niet te overheersen en overal perfect meerstemmig. Op de een of andere manier zorgen de jongens er ook voor dat bijna ieder nummer een pakkend intro heeft, dat behoorlijk blijft hangen. Variatie in de songs is er ook, van langzaam en ballad tot stuwend en puur power en alles wat er tussen zit.
Het titelnummer Future’s Calling vind ik persoonlijk het absoluut beste nummer op de cd. Het uiterst korte Blank Mind en de slome ballad (sorry, ik hou nou eenmaal niet van dat truttige gedoe) Fade Away vind ik persoonlijk drie keer niks. Dat ik er geen verstand van heb, blijkt wel uit het feit dat ik net lees op de site dat er een single (en ook een videoclip) van het laatst genoemde nummer komt. Conclusie ? Een leuke cd met geweldige uitschieters en zeer gevarieerd. 12 nummers, waaronder 3 hele korte van 1 minuutje. Niet briljant, niet fantastisch, maar lekker om zo tussendoor eens naar te luisteren. Iedereen die van Hammerfall en aanverwante artikelen houdt (en dat zal zeer zeker in Duitsland het geval zijn) zal deze schijf ook kunnen waarderen. Toch hoop ik bij een volgende plaat op een iets meer eigen sound en meer spannende productie.
Tracklist cd:
- The Chance (intro)
- Hearts like Lions
- A New Way
- Breaking the Chains
- Destiny
- Die Slowly
- Fade Away
- All for One
- Dreamland
- Future’s Calling
- Blank Mind
- A New Dimension
- Repeating Supremacy
Line-up:
- Joacim Lundberg (Jake I) – Vocals
- Johan Eriksson – Guitar
- Mats Rendlert – Bass
- Marcus Skold – Drums
Links: