Dokken – Broken Bones
Frontiers Records, 2012
Wat me bezielde om de nieuwe Dokken aan te vragen voor de review weet ik niet meer. De dinosaurussen uit de hair metal zijn nog steeds rockend en wel, al teren ze al decennia op hun verleden. De heropleving komt er nooit meer, het houdt hen echter niet tegen.
Eventjes dacht ik dat het zover was. Opener Empire rockt zowaar stevig door, heeft een prima refrein en laat je even geloven dat de power van de eerste albums terug is. No such thing helaas. Een terugval naar de voorzichtige kroegrock kondigt zich aan bij het titelnummer. Het is weer van dattum. Niet dat die formule op zich negatief hoeft te zijn hoor, Best of Me is een zeer degelijk stadionrock-meezingnummer bijvoorbeeld, net als Burning Tears. Alleen staan er veel te weinig van die nummers op Broken Bones en ook qua meligheid doet Dokken serieus zijn best. Toestanden met vrouwen zijn niet de beste voedingsbodem voor degelijke teksten. Sommige vullertjes deden me zelfs meer denken aan “Don” Jovi dan aan Don Dokken, was het niet dat gitarist Jon Levin een de hardrock levend houdt op bewonderenswaardige wijze met veel schwung en emotionaliteit (in plaats van sentimentaliteit).
Dokken-fans kunnen deze blindelings aanschaffen, na de vorige albums zullen ze wel al weten wat ze kunnen verwachten. Er zal wel weer één liedje van deze schijf op de setlist terecht komen, meer zit er volgens mij niet in. Was dat te verwachten? Ik denk het wel.
Tracklisting:
- Empire
- Broken Bones
- Best of Me
- Blind
- Waterfall
- Victim of the Crime
- Burning Tears
- Today
- For the Last Time
- Fade Away
- Tonight
Line-up:
- Don Dokken – Guitars (rhythm), Vocals
- Mick Brown – Drums
- Jon Levin – Guitars
- Sean McNabb – Bass
Links: