Het illustere sleaze-doom eenmansgezelschap Devil’s Witches verblijdt ons met een nieuwe langspeler. Vandaag lurken we niet alleen aan de opiumpijp, maar glibberen we ook over onze roodlederen stoelen. Devil’s Witches weet namelijk als geen ander forse riffs te combineren met zwoele melodieën.
Op In All Her Forms horen we een twaalftal nummers die veel elementen bevatten van stonerdoom en ’70’s psychedelica. We zouden het kunnen vergelijken met het veelzijdige broertje van Uncle Acid & the Deadbeats. Waar we op Suggestive Silidings of Pleasure nog wat flinke riffs voor onze kiezen kregen, is Blood of the Witch zó mierenzoet dat diezelfde kiezen er spontaan van smelten. Als we de occulte thematiek even wegdenken, zou dit nummer zo op een loungeplaat kunnen staan. Of op het zoveelste album van King Gizzard & the Lizard Wizard. Ultieme porno vinden we in Pussycat in a Woman’s Skin. De basgitaar klinkt zo glad als een geschoren aal, maar als we bijna weg beginnen te glijden, is het nummer alweer afgelopen. Hierna wordt op Space Age Sorceress de doom-achtige draad weer opgepakt. Dit doet hij met fuzzy gitaren en verstoorde vocalen die een beetje weg hebben van die van Jus Osborn van Electric Wizard ten tijde van Black Masses.
Nadat we het ietwat saaie Hunting Dracul doorstaan hebben, horen we op Shadows in the Mirror een verrassend kerkelijke zangstijl. Deze wordt begeleid door gitaren die doen denken aan het vroege werk van The Cure. Het is doom met een aangenaam wave-achtige invalshoek zonder dat de depressiviteit de overhand neemt. Het nummer daarna (Magic Mama), staat qua toonzetting in contrast met haar voorganger. Deze is namelijk redelijk vrolijk en catchy. Als Foo Fighters in de jaren zeventig al muziek hadden gemaakt, dan had het ongeveer zo geklonken. Smoke and Sorcery is een aangename, hallucinogene opmars naar de finale van het album. Deze begint met het hoekige Queen of Wands, het eerste nummer dat een beetje in dezelfde stijl is als het in 2017 verschenen album Velvet Magic. Van de ene kant jammer, gezien dat album goed te pruimen is, van de andere kant is het een toonbeeld van de veelzijdigheid van deze artiest. Dat hij ook piano kan spelen, horen we op Tide of Jupiter. Ik had het ook wel geloofd zonder het te horen. Het album sluit af met het mokerdikke Hymn for the Supervixen. De swingende baslijn, psychedelische melodieën en vlotte drums zorgen voor een afsluiter die even stoer als sleazy is.
In All her Forms is een goed toonbeeld van van wat Devil’s Witches allemaal in zijn mars heeft. Het is haast ongelofelijk dat dit allemaal uit één man voort komt. Hoewel ik het oude werk stiekem iets toffer vond, is deze nieuwe plaat ook zeker niet verkeerd!
Score:
77/100
Label:
Majestic Mountain Records, 2022
Tracklisting:
- L’image
- Successive Slidings of Pleasure
- Blood Of the Witch
- Pussycat In a Woman’s Skin
- Space Age Sorceress
- Hunting Dracul
- Shadows in the Mirror
- Magic Mama
- Smoke and Sorcery
- Queen of Wands
- Tide of Jupiter
- Hymn for the Supervixen
Line-up:
- James Abilene – alles
Links: