Deze Finse blackmetalplaat verscheen al in 2016, in beperkte oplage. Hammerheart had er blijkbaar wel oren naar en bracht deze opnieuw uit, deze keer in iets grotere oplage. Waarom wist ik niet, dit is de debuutplaat namelijk van een anoniem opererende band. De hoes was in ieder geval fascinerend, net als het artwork van de heren en de symboliek. Genoeg om deze eens op te zetten.
Finse black, met een hoop kanttekeningen. Het is in feite blackdeath, want naast de ijzige gitaren wordt er stevig doorgebeukt en brutaal gegruntscreamd. Geen zure en gure black dus, dit is een mengvorm van agressie, venijn en brute kracht. Het beukt, het begeestert en het heeft eveneens een typisch Noorse kunstzinnige (pagan)blackmetal-feel uit de beginjaren ’90 zonder dat het uitgesproken melodisch wordt. De vocalen staan erg hard in de mix en daardoor komen de rauwe Finse teksten beestig goed naar voren. Fans van Ajattara zullen dit zeker appreciëren.
Tussen de black en death zitten ook tragere stukken in de mix, soms ook orthodoxe doomblack, maar niet in die mate dat het een occult gedoe wordt. Dit Deathkin blijft bruut en agressief genoeg klinken en behoeft geen waakvlam.
Luistertip: in zijn geheel spelen voor maximaal resultaat.
Label:
Hammerheart Records, 2017
Tracklisting:
- Pimeyden poltteen ohjauksessa
- Varttuvista veren varjoista
- Raatojen rovio
- Iänkaikkinen
- Käärmeenkuulija
- Kohti kotiani kaaosta
Line-up:
- anoniem
Links: