David Valdes – Paradise Lost
(Heavencross Records – 2002)
“Hmm, als we nu eens als promo gewoon een gebrand kopietje zouden opsturen
naar ZM, dat zou wel te gek zijn, hé. Ja, vet, dan maken we ook nog vlug ff een
scan van het hoesje, drukken dat vlug vlug af en proppen dat er bij. En weet je
wat echt te gek zou zijn? We nemen een stift en duiden dan in de tracklist aan
welke nummers van het album niet op de promo staan! Prima, en we vermelden ook
mooi niet dat dit eigenlijk een plaat uit 2002 is en dat we hem niet eens meer
in stock hebben. Dat zal indruk maken…”
Soms vraag ik me toch echt af wat labels bezielt in hun constante strijd tegen
het kopiëren. Ik begrijp hun bezorgdheid, maar als recensent kun je wel lekker
een halve plaat zitten reviewen. Wat als de andere helft gewoon zuigt? Wat als
de andere helft compleet anders klinkt? Tja, daar hebben we dus het raden naar.
In ieder geval, hetgeen ik wel te horen krijg is niet bepaald vernieuwend van
aard. David Valdes wordt in de bio (op zijn website, want bij de promo zat er
geen…) in één adem genoemd met Vinnie Moore, Tony Macalpine en Cacophony. Nou,
dream on! OK, hij kan een aardig deuntje spelen en zijn snelle geshred is ook
niet mis, maar dit komt echt niet in de buurt van bovengenomede grootheden. We
zullen het maar op naïeve grootspraak houden, me dunkt. Een vergelijking die
beter opgaat is die met Malmsteen, maar dan in een minder dagje. Deze man
schijnt in Spanje al een aardige reputaite te hebben opgebouwd, maar ik vermoed
dat hij toch met wat beters zal moeten afkomen om écht indruk te maken. En
David, zoek een ander label voor je capriolen, want de promotie die je nu krijgt
zuigt… big time!
Tracklisting:
- Paradise Lost
- Legend
- An Old History
- Time Up!
- Fall Angel
- My Enchanted Forest
- The Lord of Fire
- BMV 1046 Adagio
- Hidden Minds
- Eternal Dream
- Cacophony
Line-up:
- David Valdés – guitars
Links: