Black metal uit Groot-Brittanië. Londen, beter te verstaan. Crom Dubh, wat dan weer een verwijzing is naar een Ierse mythologische figuur, lanceert de tweede langspeler via het machtige Ván Records. Hun eerste album Heimweh zag het levenslicht in 2015 en kwam uit via hetzelfde label. Ik heb even de review van deze plaat opgediept uit het archief, daar de band me onbekend is. Ik lees dat de black metal die deze heren op ons loslaten een mix is van onder andere Primordial en Winterfylleth. We vissen dus in de pagan blackmetalvijver. Ik vis niet graag in deze vijver, maar bovenstaande bands kan ik wel appreciëren.
De plaat start met Borealis als intro, het is pas daarna dat het allemaal interessant wordt en dit vanaf het titelnummer en zeker vanaf Last Dust. Je hoort epische, melodische gitaarlijnen, eenvoudige doch efficiënte drumpartijen en dit in combinatie met scream- en gruntvocalen. Crom Dubh levert een typisch pagan blackmetalgevoel aan. De band geeft ruimte aan de muziek, aan de gitaarpartijen om het verhaal volledig te vertellen. Het dragende karakter van de drum, met op het gepaste moment de dubbele bass, neemt je mee op sleeptouw.
Sterke plaat, krachtig en op typische wijze uitgevoerd. Een visser ga ik nooit worden, maar als Crom Dubh en consorten met nieuwe releases komen, zit ik met plezier aan de waterrand.
Score:
85/100
Label:
Ván Records, 2019
Tracklisting:
- Boreal
- Firebrands And Ashes
- Last Dust
- Ram In A Thicket
- Burning
- Astride The Grave
- Endless Night
Line-up:
- A. Haege – Drums
- S. Vrath – Gitaar
- S. O’Fairdehaigh – Zang, basgitaar
- M. Beonetleah – Zang, gitaar
Links: