Corpus Diavolis – Apocatastase

Geschreven door op 22-01-2022 om 22:36.

Corpus Diavolis betekent ‘lichaam van de duivel’ in het Latijn. Ik heb hieronder een charmante foto geplakt van de leadzanger van deze Fransen. Dan heeft u gelijk een beeld dat u niet meer van uw netvlies krijgt. Vocalist Daemonicreator is overigens een Bulgaar, wat gelijk de reden is dat sommige teksten in het Bulgaars zijn geschreven.

Zware Metalen was erbij toen het tweede album Atra Lumen verscheen. Mijn collega Clemens vond het een goede plaat. De mannen brengen het album uit onder Les Acteurs de l’Ombre Productions.

Lang uitgesponnen satanische black metal brengt de band. Occult, orthodox bij vlagen, en vooral een hoop razende dubbele basspartijen op de drums. Het stokkenwerk is doorgaans een stuk trager, zodat gemakkelijk een occulte sfeer ontstaat. Alsof iemand bij een kerkhof aan de kerkklok staat te roppen. De veelvuldig variërende vocalen van Daemonicreator zijn vrij vlak opgenomen, zodat screams er niet echt uitspringen. Hij brengt een kruising tussen Atilla (Mayhem) en de standaard blackmetalvocalen, waardoor je zijn eigen stijl gemakkelijk herkent. Qua referenties moet je trouwens denken aan Cult of Erinyes.

Op Colludium na dertien minuten hoor je hoe de band ontsnapt met een verrassende brug. The Dissolution and Eternal Extasy in the Embrace of Satan is het langste liedje (en de langste titel) van de plaat. Wederom schotelt de band uitgesponnen, sfeervolle, trage gitaren voor, die muziek spelen die zelfs aan Behemoth doen denken op momenten. At the Altar of Infinite Night valt op door de tremolopicking en de grotere drukte van de technische drums.

Apocatastase is een filosofisch album. In die zin dat het album ruimte geeft voor contemplatie, beschouwingen enz. Dankzij de voortkabbelende langzame noten krijgt vocalist Daemonicrator ook alle tijd om zijn satanische boodschap over de boxen te communiceren. Natuurlijk wordt de luisteraar ook verwend met snellere passages hoewel die je niet echt bij je keel grijpen. Qua dynamiek valt er nog wat te winnen wat mij betreft. Hoewel ik het album een paar keer heb geluisterd, heb je weinig passages waarvoor je echt zou terugkeren. Het is meer een totaalbeleving wat dat betreft. Luisteren naar Apocatastase is alsof je een boek leest: langzaam maar gestaag ga je door, en uiteindelijk de wereld overdenkend offer je een geitje aan Satan. Hoewel je dat laatste wellicht beter aan de echte slager kan overlaten.

Score:

80/100

Label:

Les Acteurs de l'Ombre Productions, 2022

Tracklisting:

  1. Apocatastase
  2. Colludium
  3. The Dissolution and Eternal Extasy in the Embrace of Satan
  4. The Pillar of the Snake
  5. Triumphant Black Flame
  6. At the Altar of Infinite Night

Line-up:

  • Analyser – Gitaar
  • Daemonicreator – Vocalen, synthesizers
  • IX – Drums
  • Lord Khaos – Gitaar

Links: