Na de laatste wereldtournee van Avantasia ruim twee jaar geleden besloot Tobias Sammet om voor het eerst tijdens zijn carrière een sabbatperiode in te lassen. Maar wie de man kent, weet dat echt stilzitten helemaal niet aan deze creatieve duizendpoot is besteed. Al snel werd de noodzakelijke adempauze herleid naar gewoonweg wat vrije tijd die aanleiding gaf tot het schrijven van nieuwe nummers. En daaruit ontstond dan ook het achtste Avantasia-album Moonglow. Een ding viel meteen op bij de eerste luisterbeurt: mede door de afwezigheid van tijdsdruk en deadlines gedurende het voorbereidende werk, zijn de songs rijper en zorgen ze voor een enorm uiteenlopend muzikaal resultaat.
Tekstueel mogen we Moonglow, conform zijn voorganger Ghostlight (2016), als een conceptalbum omschrijven dat wederom handelt over de grote vragen van ons bestaan. Het ganse verhaal lijkt zo weggeplukt uit een film van Tim Burton. Een wezen dwaalt rond binnen een omgeving waar het eigenlijk niet thuishoort. Omdat hij niet diegene kan zijn wat anderen verwachten, neemt hij de vlucht naar zijn eigen wereld die een meer schimmige kant van het leven weergeeft. Hier moet hij niet langer de harde realiteit en mooie oppervlakkigheid verdragen. In deze donkerheid opent het wezen een denkbeeldige deur welke hem toegang verschaft tot een compleet andere perceptie van de realiteit, waar hij alsnog hoopt om er de broodnodige vrede te vinden maar vooral één te worden met zichzelf.
Ghost In The Moon mag het nieuwe album op gang trappen. Deze Meatloaf-achtige opener, met een speelduur van ruim tien minuten, zuigt je quasi onmiddellijk mee het verhaal in dat mede door innemende pianoklanken en lieflijke stem van Tobias Sammet een rustige start kent, maar al snel omschakelt naar bombastische coupletten, somptueuze koorgeluiden en diverse orkestrale arrangementen. Het nummer laat je bovendien meteen achter als een compleet verslagen idioot bij het horen van de prachtige melodie die rond het refrein zit verweven.
De grootste aaneenschakeling van het aantal gastzangers valt zeker op wanneer de verpletterende symfonische powersound van Book Of Shallows door de boxen weergalmt. We horen daarbij glansprestaties van onder meer Ronnie Atkins en Jorn Lande, maar het zijn vooral Hansi Kürsch en Mille Petrozza die deze song verheffen naar één van de zovele hoogtepunten op dit album. Titeltrack Moonglow is dan weer een prachtig duet geworden met nieuwkomer Candice Night waarbij het poppy refrein – denk aan Moonlight Shadow van Mike Oldfield – zich zonder enige moeite voor godganse dagen in je hersenen weet te nestelen.
Maar de absolute topper is toch wel The Raven Child, een volgende hap van elf minuten, dat door zanger Hansi Kürsch wordt opgestart als een rustige ballade. Na de heavy twist halfweg volgt een mooi, akoestisch en opbouwend tussenstuk waarna Jorn Lande met zijn gepassioneerd macho gezang mag zorgen voor extra viriele power. Wanneer Oliver Hartmann zich vervolgens waagt aan een magnifieke gitaarsolo, hoor je meteen een duidelijke verwijzing richting Pink Floyd. De klanken van een robuust mannenkoor zijn nog niet volledig weggeëbd, of Jorn Lande sluit opnieuw deze ware rockopera energiek af naar analogie van Black Sabbath’s Heaven & Hell. Gewoonweg grandioos!
Na de ritmische meezinger Starlight van Ronnie Atkins verschijnt Geoff Tate ten tonele die zonder enige moeite de piano ballade Invincible naar zijn hand weet te zetten. Hetzelfde geldt trouwens voor de man zijn prestatie tijdens Alchemy, een donkerder nummer met cello invloeden, heerlijke riffs en jawel, zelfs een hoog Rammstein-gevoel. Power metal vinden we minder terug op Moonglow, al wakkert The Piper At The Gates Of Dawn het spreekwoordelijke vuur wel aardig aan door zijn supersnelle ritme. Nadat Bob Catley de verhaallijn mocht vertellen in Lavender, is het tot slot Michael Kiske die mag aantonen dat hij de dag van vandaag nog altijd het hoge stemgeluid als vanouds kan evenaren tijdens het Helloween-achtige Requiem For A Dream. Voor het laatste nummer bewegen we ons heel graag richting de dansvloer door de verrassende remake van Micheal Sombellos Maniac, afkomstig uit de film Flashdance.
Conclusie: Tobias Sammet heeft een fantastisch en gevarieerd album afgeleverd met zeer hoogstaande gastoptredens, het typische handelsmerk van Avantasia. De nummers zijn onvoorspelbaar en als luisteraar word je meteen meegezogen in een wondermooie fantasiewereld. Moonglow is een absoluut meesterwerk voor zij die het genre een warm hart toedragen.
Score:
90/100
Label:
Nuclear Blast, 2019
Tracklisting:
- Ghost In The Moon
- Book Of Shallows
- Moonglow
- The Raven Child
- Starlight
- Invincible
- Alchemy
- The Piper At The Gates Of Dawn
- Lavender
- Requiem For A Dream
- Maniac
Line-up:
- Tobias Sammet – Zang, basgitaar, keyboard
- Sascha Paeth – Gitaar, basgitaar, keyboard
- Michael Rodenberg – Orchestratie, keyboard
- Felix Bohnke – Drums
Links: