Audrey Horne – No Hay Banda
Tuba Records – 16 mei 2005
Een debuutalbum dat geproduceerd wordt door een Amerikaanse top producer en gelijk maar wereldwijd gereleased wordt…. De Noorse band Audrey Horne heeft het zo te zien (en te horen) prima voor elkaar. Ik dacht eerst dat het aan mij lag, maar aan wie ik het ook vroeg, niemand had nog ooit van de band Audrey Horne gehoord en ook een speurtocht op het internet en het doorlezen van het informatieblaadje dat bij de cd werd gedaan maakte me weinig wijzer. Een band zonder enige historie, maar met een mooie toekomst, als de voortekenen niet bedriegen.
Audrey Horne is een Noorse band, eind 2002 opgericht en genoemd naar een karakter uit de televisieserie Twin Peaks. De zes bandleden worden alleen bij voornaam genoemd en van een voorgeschiedenis is op hun internetsite niets te vinden. Oplettende lezers van de eerste editie van deze review maakten mij opmerkzaam op het feit dat de band eigenlijk een vriendenclub is waarin leden van andere roemruchte bands, zoals Enslaved, Gorgoroth, Deride en Sylvia Wane spelen. Demomateriaal of live opnames zijn niet te vinden. De cd die hier nu dus in de cd speler zit is echt het eerste wapenfeit en dan mag je, wat mij betreft, spreken van een uitermate indrukwekkend debuut!
No Hay Banda heet de cd en het schijfje werd opgenomen in de eigen studio in Bergen (Noorwegen), gemixed in de Bay 7 studio in Los Angeles en geproduceerd door Joe Baressi, die bekend werd door het produceren van o.a. Limp Bizkit en Alanis Morrisette. Er zijn zeer lovende recensies bijgevoegd van bladen en E-zines wereldwijd. Nu moet je niet direct geloven wat er zo allemaal geschreven wordt, maar eerlijk is eerlijk, ik kan me er alleen maar bij aansluiten. Audrey Horne heeft samen met Joe een cd afgeleverd die het beluisteren (voor de liefhebbers van stevige hardrock) meer dan waard is.
Er staan 11 prima nummers op de cd, goed voor zo’n drie kwartier puur luistergenot. De muziek verveelt geen moment en er zit geen zwakker nummer tussen, wel twee die nog sterker zijn als de rest. Glad en duidelijk geproduceerd, nergens wordt het een muzikale brei. Alle instrumenten komen prima uit de verf en vooral de moordende riffs en de heldere vocale lijnen springen eruit. Spannende, spetterende muziek met een duidelijke knipoog naar de klassieke hardrock. De muziek klinkt bekend, maar het is echt wel een tijd geleden dat ik het zo goed heb horen spelen. Het enige negatieve dat ik er van kan en wil zeggen is dat het allemaal wel erg gladjes en gelikt is en het best wel wat ruiger had mogen zijn naar mijn smaak. Vandaar dat No Hay Banda wel in mijn favorietenlijstje staat, maar zeker niet bovenaan.
Als ik nog even twee uitschieters mag noemen : Get a rope, lekker gemeen, snel en doordringend, zoals hardrock hoort te zijn en The sweet taste of revenge, bijna negen minuten die als een soort film aan je voorbij komt, steeds wisselend van sfeer, tempo en intentie.
Een echte aanrader deze cd. Binnenkort krijg ik als het goed is een e-mail interview met de band en dan hoop ik wat meer te weten te komen over historie en achtergrond van de band en de bandleden. Maar voorlopig blijft dit plaatje een vaste bewoner van mijn cd speler, zeker weten!
Tracklist:
- Dead
- Listening
- Get a rope
- Deathhorse
- Confessions & alcohol
- Candystore
- Blackhearted visions
- Bleed
- Crust
- Weightless
- The sweet taste of revenge
Line-up:
- Toschie – vocals
- Herbrand – keyboards
- Arve – guitars
- Thomas – guitars
- Tom – bass
- Kjetil – drums
Links:
Audrey Horne
Tuba records