Artach – Chronicles Of A Black Winter

Geschreven door op 13-03-2020 om 20:52.

Uit Canada en dan nog eens uit de koudste, meest regenachtige regio met name St John’s in Newfoundland, helemaal van daaruit komt het debuutalbum van dit duo, Artach. En we zullen het geweten hebben, deze ongure kerels laten zich inspireren door Immortal, Bathory, Venom, Celtic Frost. Tja, als je keihard je best doet, hoor je inderdaad hier en daar wel verwijzingen naar deze grootheden. Nu, laat me van in het begin duidelijk zijn: Artach raakt nog niet eens aan de achillespees van helden als Quorthon, Demonaz of Abbath noch Tom G. Warrior.

De plaat is een verzameling van negen eerder trage blackmetalnummers. Nergens komt er enige vorm van ware smerigheid naar boven. Alles blijft gemaakt vettig en fake evil. De twee heren zijn vaak niet in staat hun instrumenten fatsoenlijk te bespelen. Zo zijn de blastpartijen stevig ondermaats met een knuppel die vaak in het hoenderhok terechtkomt. De fill’s zijn erg slecht gepositioneerd, de overgangen zijn zo niet nog brakker of hoe schrijf je zoiets. Het lijkt of deze twee enthousiaste blackies lekker vrolijk in een repetitiehok samengezeten hebben en alles maar eens op plaat hebben vastgelegd. Tijdens het openingsnummer krijg ik het gevoel dat ze in de buurt van Immortal willen komen, maar het hen in de verste verte niet lukt. De zang is echt bagger en ruk, het raakt als een boot op een stormende zee, kant noch wal. Zo klinkt het de ene keer gemaakt satanisch, dan weer schreeuwt de beste man de longen uit zijn lijf maar krijg je de indruk dat de ballen mee naar boven komen. De bas volgt het liefst elk loopje van de gitaar en voegt alzo niks of niemendal toe. Dan de gitaarthema’s… tja wat moet je daarvan vertellen? Te eenvoudig, te simpel, niks innovatiefs, luister naar de openingsriff van Frozen In Time. Is er dan echt niks positiefs te vertellen over deze plaat? Euh… de solo’s zijn vaak wel redelijk te pruimen. Verder onthou ik als positieve dat alle nummers op dit debuutschijfje even slecht zijn, moet je ook kunnen.

Zo, voor wie echt wil genieten van een potje slechte black metal, grijp je kans. Vroeger, eigenlijk nog niet eens zo lang geleden, kwamen dit soort schijfjes gewoon met de post. Als ik dit hoor, had ik met plezier de boot of het vliegtuig eigenhandig tegengehouden. Nu we vastgelijmd zijn aan de electronische snelweg, is dit bijna onmogelijk.

Score:

40/100

Label:

Eigen beheer, 2020

Tracklisting:

  1. Chronicles Of A Black Winter
  2. Permafrost
  3. Leviathan … Rise
  4. Ice Raven
  5. Frozen In Time
  6. The Fallen Ones
  7. When The Forest Ends
  8. Fire And Ice
  9. Jewel Throne (Celtic Frost cover)

Line-up:

  • Sruthán – Bas, gitaar
  • Fíochmhar – Drum, zang

Link: