Archangel – Total Dark Sublime

In meer Bijbelse tijden heette een aartsengel Gabriël, nu heten ze Søren, Janus en Kenneth, gezamenlijk opgestegen in Denemarken met als schuilnaam: Archangel. Onder het motto “voor elk wat wils” lanceerde de band in 2023 zijn debuutalbum Total Dark Sublime.

Op het eerste gezicht verpersoonlijkt de band alles waar een moeder haar dochter voor waarschuwt: langharig tuig met brede borstkas, ruim overgoten met (laat ons hopen) nepbloed. Maar houdt diezelfde moeder haar ogen dicht en heeft ze een zekere liefdesverhouding met “theatrale horror metal punk” (want zo noemt de band zelf het genre), dan is het zeker oké voor haar om dochterlief te laten ontvoeren door dit trio.

Archangel - band

Om het op zijn Vlaams uit te drukken: deze band is niet voor één gat te vangen. Voor mijn noorderburen (ook een Nederlandse uitdrukking hoor, eindred.): ze brengen gevarieerde hardrock/metal/punk die bovendien braver overkomt dan hun bloederige imago. Maar dat is bij veel andere bands zo die het woord “theatraal” in de omschrijving hebben staan. Nietwaar Alice Cooper, nietwaar W.A.S.P., nietwaar Kiss, nietwaar GWAR, nietwaar Marilyn Manson?

Luister maar naar opener (en eerste single) The New God: een intro met akoestische gitaar, een orkestje op de achtergrond, een zachte stem … Maar je voelt wel dat er iets stevigers aankomt. En dat is ook zo: een hele pakkende no-nonsens riff en ‘1-maats-drum’ neemt over om dan later weer een kalme brug in te bouwen. Een gitaarsolo, zei je? Ja, die is er, maar je voelt dat de muziek van Archangel daar niet rond gebouwd is. Nee, liefhebbers van gitaarshredding en minutenlang gesoleer of gitaargevechten komen op dit album van een kale reis thuis.

Bij Dance Demon Dance gaan tempo en intensiteit wel omhoog. En hier snap ik de verwijzing naar het woord “punk”. De basintro verwijst naar Dead Kennedys, de rest van het nummer (niet alleen van dit nummer) heeft wel iets weg van de sound van Bloody Hammers, een band die in zijn clips toch ook een vrij theatraal imago uitstraalt. Wil je hier een vleug new wave horen, dan ga ik dat ook zeker niet ontkennen. Blind Dragon zit in hetzelfde muzikale straatje: goed twee minuten snelle maar toch vrij melodieuze punkrock. Of is het rockpunk? En bij het even korte en nog snellere Sunslayer moet de wat beleefde sound er nog meer aan geloven. Echt wel drie leuke nummers op een rij.

Dan besluit Archangel om even de rem op te zetten. Men gooit er met tweede single Vidine een powerballad tegenaan. Behoorlijke stijlbreuk die eerste minuut, maar doorheen het nummer krijgt de punksound van de gitaar toch genoeg ruimte om het acceptabel te houden.

In mijn ogen heeft Apollyon Vistas zelfs hitpotentieel. Dit is echt een mengeling tussen de eerder genoemde Bloody Hammers en poppunk à la Green Day, The Offspring of blink-182. Leuk hoor, blijft wel in je hoofd hangen. Cast Down: van hetzelfde laken een broek, maar dan zonder de Bloody Hammers-link.

Met Total Dark Sublime levert Archangel een mooi punkrockend visitekaartje af, al mikken ze muzikaal breder. Voor mij zijn het toch die meer punkrockgerichte nummers die er bovenuit steken. De gewonere rock/metal zonder zware solo’s is wel de moeite waard, maar daarmee onderscheiden ze zich niet. Oh, en 37 minuten is ook weer niet echt lang voor een volledig album.

Score:

81/100

Label:

Scarlet Records, 2023

Tracklisting:

  1. The New God
  2. Take My Soul
  3. Dance Demon Dance
  4. Blind Dragon
  5. Sunslayer
  6. Vidine
  7. Apollyon Vistas
  8. Cast Down
  9. Catatonic Children
  10. Total Dark Sublime

Line-up:

  • Søren Crawack – Vocalen, gitaar
  • Janus Kragh – Gitaar
  • Kenneth Frandsen – Bas

Links: