Noumena is één van die bands die hardnekkig verder blijft gaan. De heren en dame begonnen ermee in 1998 en bijna twintig jaar later brengen ze nog steeds in dezelfde formatie dezelfde muziek uit. Dit is hun vijfde langspeler, deze keer volledig in het Fins. Geen woord begrijp je ervan.
Ik heb altijd al een boontje gehad voor deze band, die enerzijds melancholische en melodische Finse (doom/)death brengt met een diepe grunt – die beer is toepasselijk op de hoes – en anderzijds de Gothenborgsound uit Zweden niet schuwt. Op Myrrys krijg je opnieuw een breed pakket aangeboden, gaande van de betere In Flames (Metsän viha) tot Finse melo-doom (Kirouksen kantaja). De inbreng van pianiste en zangeres Suvi Uura is vooral op Sanansaattaja en Murhehuone een meerwaarde, zonder dat er een trendy gothickantje aan vasthangt. Op dat laatste nummer klinkt het zowel traditioneel als progressief, en de combinatie met de moderne melo-doom is ook prima uitgewerkt. Weinig op aan te merken.
Een prima jaren negentig melo-deathalbum dat verschillende regio’s en subgenres bestrijkt, en blijft innoveren met verfijnde accenten. Hier kun je weinig tegen inbrengen. Leuk.
Score:
80/100
Label:
Inverse Records, 2017
Tracklisting:
- Kohtu
- Metsän viha
- Kirouksen kantaja
- Sanat pimeydestä
- Sanansaattaja
- Roihu
- Murhehuone
- Pedon veri
- Syvällä vedessä
Line-up:
- Hannu Savolainen – Bas
- Suvi Uura – Zang, Piano
- Antti Haapanen – Keel
- Tuukka Tuomela – Gitaar
- Ville Lamminaho – Mandoline, Gitaar
- Ilkka Unnbom – Drums
Links: