Sons ov Omega, met een “v”, komt uit Zweden, met een “w”. De heren die deze band bevolken, ken ik van haar noch schubben, maar dat betekent allerminst dat deze omegamannetjes het nu al kunnen schudden. Melo-black/death ligt me namelijk wel, dus de Reign mocht beginnen.
Het begint meteen met een onverwachtse partij esoterisch/oosters gezang, die doet denken aan metalbands uit warme landen als Griekenland, Turkije of Israël. De cleane stukken – die overigens best wel genietbaar zijn – worden voorzien van dito zwoel gitaarwerk en licht psychedelische lijnen, zwanger van heupschuddende lustgevoelens. Instrumentaal leunt dit inderdaad aan tegen melodische death metal, met hier en daar een schuchtere poging tot melo-black. Twintig jaar geleden noemde men dit dark metal, of gothic black metal (bij gebrek aan betere termen), nu zou ik dit benoemen als esoterische metal met harde neigingen. Op een nummer als Fields of Ember is het zelfs pure late jaren negentig melo-deathrash die tegenwoordig zo dood als een dodo is. Agressief kan ik het bezwaarlijk noemen, daar is het veel te vertellend en zachtaardig voor. Sfeer valt er wel te rapen, net als enkele interessante tekstuele verwijzingen naar onderwerpen als Quetzalcoatl (zoek het op en leer iets bij).
Reign is dus een heersende plaat geworden, eerder een Scandinavische variant op Zuid-Europese ‘extreme’ (lees maar ‘dark’) metal. Goed voor een luisterbeurt tussendoor, niet om als tip van de week te dienen. Werk aan de winkel dus, het mag allemaal wat meer worden, mochten de ambities grensoverschrijdend zijn.
Score:
73/100
Label:
Black Lion Productions, 2017
Tracklisting:
- Pandora
- Fields of Ember
- Quetzalcoatl
- Nuclear Salvation
- Malleus Maleficarum
- Kali
- BrainWave Zero
- The Tempest
- Deluge
- Dreams of a Sunken City (Intro)
- Cthulhu
Line-up:
- Malocchio – Bas
- Arktos – Drums
- Mors – Gitaar
- Invictuz – Gitaar
- Anthropos – Keel
Links: