Vattnet Viskar – Settler
Century Media Records, 2015
Op zoek naar atmosferische black die niet al te makkelijk is? Dan ben je bij de Amerikanen van Vattnet Viskar aan het juiste adres. Dat weten we al een tijdje en Century Media heeft duidelijk de meerwaarde van ‘het water dat fluistert’ ook in de gaten. Dit jaar brengt de band haar tweede full-length uit en die is minstens zo apart als voorganger Sky Swallower.
Het is erg moeilijk om Vattnet Viskar in één alinea samen te vatten. De band trapt op Dawnlands af met atmosferische black die enerzijds wat zoete melancholie herbergt en anderzijds met vrij krakende screams een wat ruwe bolster draagt. Atmosferische melodieën à la Neige die hand in hand gaan met een ietwat smerigere zijde dus. Op Colony klinkt die hevigere insteek al wat feller door, zit de opbouw lekker complex in mekaar, en krijgt het nummer halverwege heel wat diepgang die plots breekt aan de hand van wat punkstukjes op drum, die de muziek weer wat dynamischer maken. Gek genoeg passen die drumstukjes wel bij de atmosferische blackmetallijnen en krakende vocalen die volgen.
Op Yearn begint de band flink te experimenteren, met akoestiek die gaandeweg dreigender wordt en overgaat tot postmetal met flink wat psychedelische trekkracht en vocale diepgang. Vooral het groovy melodieuze en bruuske einde moet wat wennen. Impact doet zijn naam eer aan en knalt vanaf de eerste tel. Wie voorganger Sky Swallower wat te flauw vond, zal met tracks als deze erg goed uit de voeten kunnen. Eveneens met een pak atmosferische diepgang, maar het blijft voor het merendeel van de track wel goed doorrammen. Misschien komt het meest gewaagde experiment wel voor op Glory, waar de band aanvangt met wat meer sludge-kracht en met een riff die je heerlijk meetrekt. Halverwege duikt er plots dé atmosferische riff van deze plaat op waarbij de rillingen je zo op het lijf komen te staan. De erg snijdende gitaarlaag die volgt, moet de eerste vijf luisterbeurten wat wennen, maar de overgang naar het groovy stuk is verdraaid knap gevonden. Op de laatste drie tracks komen deze sludge-partijen nog rakelings aan bod en wordt de stijl opnieuw verlegd naar melancholische en atmosferische black. Vooral afsluiter Coldwar, die erg slepend blijft maar wel een heerlijk atmosferisch schouwspel aanbrengt, valt nog te melden als pareltje.
Heel wat experimenten dus op Settler, waardoor ook deze plaat van de Amerikanen niet makkelijk te verteren is. Wie gewoon een stukje leuke atmosferische muziek wil of van rechttoe rechtaan melancholische blackmetal houdt, zoekt best ander materiaal op. Settler is een plaat die wel wat luisterbeurten nodig heeft en heel wat flexibiliteit van de luisteraars vraagt.
Tracklisting:
- Dawnlands
- Colony
- Yearn
- Impact
- Glory
- Heirs
- Settler
- Coldwar
Line-up:
- Casey Aylward – Bas
- Seamus Menihane – Drums
- Chris Alfieri – Gitaar
- Nicholas Thornbury – Zang, gitaar
Links: