Suede – Bloodsports
Warner Music Group, 2013
Suede is een Britse act waar ik niet bepaald bekend mee was. In de jaren negentig was deze formatie binnen en buiten Engeland tamelijk succesvol. Het muzikale tij zat mee en de heren deinden vrolijk mee op de door collega’s als Blur veroorzaakte Britpop-golf.
Aangezien in het krotje van ondergetekende vooral veel extreme en technische metal wordt
gedraaid, was het even slikken toen het openingsnummer Barriers uit mijn speakers kwam. Het zal
duidelijk zijn dat het enige openheid van geest vereiste om deze plaat uit te zitten. Ik hoop dan ook
dat ik de band recht doe met deze recensie. Niet mijn ding dus, maar ik moet toegeven dat ik wel
eens ben blootgesteld aan pijnlijkere muzikale martelingen. Nu de muziek.
Suede speelt op Bloodsports poppy gitaarmuziek die in de Britpop-traditie past. De songs zijn
rechtlijnig en compact en worden vooral gedragen door de enigszins geknepen maar zeker niet
onprettige stem van zanger Brett Anderson. De sfeer is zoals bij meer Britse rockende collega’s
melancholisch, zelfs in de meer opzwepende songs, zoals opener Barriers en It starts and ends with
you. Waar Bloodsports op de eerste helft van dit album nog behoorlijk probeert te rocken, is de
tweede akte stemmiger en ingetogener met de naargeestige ballad What are you not telling me? als
voorbeeld. Wat mij betreft hadden het rockende en meer ingetogen werk wat meer afgewisseld
mogen worden. Het zou de balans en beluisterbaarheid van dit album sterk hebben bevorderd. Nu
duikt zeker tijdens de laatste nummers het fantoom van de eenvormigheid op.
Bloodsports is smaakvol geproduceerd en gearrangeerd. De inzet van toetsen geeft de muziek
daarbij een prettige symfonische inslag. De meeste songs zijn gestructureerd aan de hand van de
beproefde couplet-/refrein-formule en zijn eenvoudig te behappen. Vooral op de tweede helft van
het album wordt de muziek iets avontuurlijker, zonder dat ik deze daarmee als progressief wil
bestempelen.
Naar mijn inschatting zullen veel mensen die dit soort britpop kunnen waarderen, zich prima
kunnen vermaken met dit staaltje studiovlijt. De meeste fans zijn dan ook behoorlijk te spreken over
Bloodsports, de eerste studioplaat sinds A New Morning uit 2003. Van mij mag het allemaal wat
steviger en spannender. Ik moet dan ook toegeven dat de aandacht al na een paar nummers begon
te verslappen, ondanks dat er geen duidelijke zwakke nummers te vinden zijn. Kwestie van smaak
natuurlijk.
Mensen die stemmige, op Britse leest geschoeide, rock kunnen waarderen, kan ik dit werkje beslist
aanraden. De fans hebben de plaat uiteraard allang in de kast op of schijf staan. Voor de metalhead
is dit echter niet meer dan een aardig tussendoortje, om de buren tijdelijk te ontzien of voor een
romantisch samenzijn. Ik ga deze schijf dan ook geen cijfer geven, daarvoor ben ik niet bekend
genoeg met Suede en het genre waarbinnen de band opereert. Oordeel zelf zou ik zeggen.
Tracklisting:
-
Barriers
-
Snowblind
-
It Starts and Ends with You
-
Sabotage
-
For the Strangers
-
Hit Me
-
Sometimes I Feel I’ll Float Away
-
What Are You Not Telling Me?
-
Always
-
Faultlines
Line-up Insolitvs:
-
Mat Osman – Bass
-
Richard Oakes – Guitar, piano
-
Neil Codling – Guitar, keyboard
-
Simon Gilbert – Drums
-
Brett Anderson – Vocals
Links: