Idaaliur – Rainbow of Solitudes
Eigen Beheer, 2012
Franse depressieve black metal, om depressief van te worden. Deze Franse jongeheer bedoelt het wellicht goed, het is alleen verschrikkelijk slecht. Slecht! Lachwekkend slecht eigenlijk. Waarom toch, zo lok je gewoon pestgedrag uit.
Muzikaal was het al enigszins verwarrend. Voorzichtige depri black met olijke fluitjes en een gamma aan sprookjesachtige geluidjes. Het begint al goed met andere woorden. Tegenwoordig lopen er in Frankrijk zo’n 250 wolven in het wild rond, deze gast wist er zowaar eentje op band vast te leggen en hem veelvuldig te laten huilen. Hulde! Het meeste gehuil komt echter van de jongeheer zelf, die klinkt als de bastaardzoon van Miss Piggy en Animal van de Muppets, wiens baard in de keel begint te kriebelen. Zelden zoiets abnormaals gehoord…
Het wordt er ook in de loop van het album niet beter op. De nummers hangen nauwelijks aan elkaar, ook al is het zowat allemaal computermatig in elkaar gezet. Met de beste wil van de wereld kan ik er weinig positiefs over zeggen. Ik zou wel willen hoor, stel dat dit de druppel is voor de jongeheer! Dan maakt hij er een einde aan en wordt alles NOG eens uitgebracht. Ik mag er niet aan denken…
Tracklisting:
- Scars Of Solitude
- Always Here, Already Gone
- A Cosmic Sparkle Burned My Eyes
- Beyond The Unconscious
- Glance To The Darkest Horizon
- A Silent Wonder
- Rainbow Of Solitudes
- Outro – A New Way Of Life
Line-up:
- Malpha
Links: