Lychgate – Precipice

Geschreven door op 18-12-2025 om 19:12.

Ik ben niet helemaal thuis in de werken van Plato, H.G. Wells en T.S. Eliot. Evenmin in het lijvige werk van E. M. Forster’s “The Machine Stops” uit 1909. Dit uit Londen afkomstige Lychgate komt voor zijn vierde plaat ook graven in dat werk dat handelt over het feit dat er wel een moment zal komen dat de mensheid zal overheerst worden en volledig zal afhankelijk zijn van wat we een God-achtige machine zullen mogen noemen. Het is J.C. Young of Vortigern die samen met zijn trawanten, waaronder Esoteric‘s Greg Chandler en nog heren die actief zijn in onder andere Macabre Omen en Omega Centauri, na zeven jaar wachten de opvolger van The Contagion In Nine Steps heeft in elkaar weten knutselen.

Het nieuwste album kreeg de titel Precipice met zich mee en verzamelt maar liefst negen hoofdstukken vol levenswijsheden. Ondanks het feit dat we vanuit de band zelf al heel wat instrumentale insteken mogen verwachten, luister alvast maar eens naar de door piano en orkestratie gedragen introductie tot deze nieuwste plaat, komen er toch ook nog wat gasten voorbij. F.A. Young, zou het familie zijn (?), drukt op de toetsen van de piano en het orgel. Een zekere Y.W. bespeelt zijn of haar fluit.

Mausoleum Of Steel is het eerste volwaardige album op deze death/blackmetalplaat. De gorgelende keelreutels van de heer Chandler laten zich gewillig leiden door een expressieve collectie gitaarpartijen die je van het spreekwoordelijke avantgardistische kastje naar de hoekige muur sturen. Het mag alvast duidelijk neergeschreven worden dat ook de heren Vallely en Maclean bijzonder kunstig uit die hoek komen. Het is niet gemakkelijk om te volgen maar in tegenstelling tot werk van gelijkgestemden zit er toch wat meer rode draad in de composities dan verwacht en zo is deze release één die perfect thuishoort in de stal van het Debemur Morti label.

Het lijkt wel of ook in Renunciation iedereen wel iets anders aan het doen is maar dan ook weer niet. Drijvende krachten lijken de drum te stuwen in zijn gevarieerde ritmische palet. Het mag niet vreemd in de oren klinken dat ook een ultrastrakke blastbeat de gitaren en bas tot het uiterste drijven. Als ik het goed hoor, wordt dit laatste instrument met de vingers bespeeld waardoor het geheel misschien wat minder attack heeft en dat past op zich wel in de nummers. In een ingewikkeld patroon kruipen de parasieten op muzikale wijze onder je huid, Hive Of Parasites. Misschien is dit nummer het typevoorbeeld van waar Lychgate voor staat. Alle thema’s hierboven aangehaald komen in kwadraat terug. Die Vallely, Maclean en Lindsley weten heel goed hoe hun instrumenten moeten bespeeld worden. Gelukkig beseft de heer Chandler maar al te goed dat hij maar op gepaste momenten dient zijn stem te laten horen. J.C. Young, de man achter alle composities op dit album, mag je gerust bestempelen als een man met uitzonderlijk talent. Luister maar eens hoe dit tien minuten durende nummer je op een bijna existentiële trip meeneemt. Zoals het vroeger, heel lang geleden ook bleek te zijn, brengt Pangaea alles weer samen.

J.C. Young en zijn geboefte in dit Lychgate moet je niet uitleggen hoe je expressieve, avantgardistische en complexe death/black metal moet maken. De muziek op dit Precipice klinkt intens en ingewikkeld maar wordt bijzonder goed gebracht. Voor zij die wel thuis zijn in het moeilijkere werk raad ik dit toch echt wel aan.

Score:

80/100

Label:

Debemur Morti Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Introduction – The Sleeper Awakes
  2. Mausoleum Of Steel
  3. Renunciation
  4. The Meeting Of Orion And Scorpio
  5. Hive Of Parasites
  6. Death’s Twilight Kingdom
  7. Terror Silence
  8. Anagnorisis
  9. Pangaea

Line-up:

  • S.D. Lindsley – Gitaar
  • J.C. Young “Vortigern” – Gitaar, keyboard, orgel, orkestratie
  • Greg Chandler – Zang
  • T.J.F. Vallely – Drums
  • Tom Maclean – Basgitaar

Links: