Wehmut – III: Frühling

Geschreven door op 25-09-2025 om 18:50.

Ik heb wel eens een melancholische bui, weliswaar niet al te vaak maar mijn vrolijke zelf heeft ook een wat emotioneel beladen alter ego in zich. Daar is niks geks aan denk ik dan. Dit Wehmut, het soloproject van niemand minder dan J.R., bezingt in dit III: Frühling alles wat met de lente van zijn leven te maken heeft en dat vind ik nog eens een mooie omschrijving. Het spreekt voor zich dat de winter en de herfst al gepasseerd zijn. Goed dat hij de lente bezingt denk ik dan, want ondanks de depressieve ondertoon waarmee de black metal wordt aangekondigd kan je vermoeden dat er zowaar misschien ook een lach aan de traan wordt toegevoegd. Wat ben ik toch een poëet.

Ergens in de achterkamertjes van mijn geest draaien de radartjes en dit omdat het woord Frühling volgens mij ook voorkomt in een nummer of in nummers van het machtige, ter ziele gegane, blackmetalmonster Nagelfar. En ik heb zo waar gelijk. Het komt ergens voorbij fladderen in één van mijn favoriete nummers van dit Duitse cultgezelschap, Kapitel eins, der Frühling: Als die Tore sich öffnen… afkomstig van het Srontgorrth-album.

Dit album van Wehmut zit toch iet of wat speciaal in elkaar. De eerste helft van het album laat zich eerder muzikaal vervatten. Alsof het kind nog moet leren spreken. Het tweede gedeelte van het album laat je reflecteren, diep nadenken en weer verdergaan. Daar heb je dan wel weer de taal, lees teksten, voor nodig. Het klinkt allemaal erg doordacht.

Het is dus de bedoeling dat we ons in de eerste drie nummers die mooi in elkaar laten meegolven door de muziek en de daaraan gekoppelde boodschap. Het lijkt wel alsof je eenzaam en alleen tussen de bomen staat, alsof je ziet dat alle groen in bloei komt maar je gemoedstoestand niet dezelfde intentie heeft. Beetje verbazingwekkend dan ook dat ondanks de meegeleverde boodschap over de structuur van de plaat er toch keelklanken en doorleefde vocalen worden gepresenteerd. Het is dan ook gewoon te interpreteren als een uiting van gevoel, niet iets wat gebaseerd is op teksten of dergelijke. Het heeft iets, maar om nu te stellen dat dit afwijkt van andere depressief, atmosferisch blackmetalgeweld is toch een brug te ver. Heerlijk wel hoe soms de vocalen, de klanken als de wind door de bomen doorheen de muziek waaien.

Deel twee van de plaat omhelst de drie laatste nummers, nochtans merk je amper dat je in dit deel bent teruggekomen. Een rustig kabbelend beekje en mistroostige klanken kondigen het aan. Nochtans krast en kermt J.R. alsof alle pijn en ellende uit het lichaam geperst dienen te worden. Als lapje voor het bloeden wordt er gekozen voor mistroostige tokkelpartijen, akoestische gitaren om dan ineens in een blastpartij te belanden.

Wehmut is vermoedelijk al weer aan het werk om IV in te blikken, een album dat de zomer van het leven van J.R. zal samenvatten. Ondanks het warme gevoel dat je hierbij misschien krijgt, durf ik te stellen dat het toch geen vrolijke boel zal worden. Dit derde deel in de reeks handelend over de lente, Frühling, kan je bestempelen als een confrontatie tussen het groen in de natuur en de mismoedigheid, de melancholie die dit toch opwekt bij J.R..

Score:

70/100

Label:

Naturmacht Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Geburt
  2. Der Erste Sturm
  3. Strahlenbüschel
  4. kurz gezagt, mir geht’s nicht gut
  5. Ohnmacht-Angst-Wut
  6. Alles wird enden, auch der Schmerz

Line-up:

  • J.R. – Zang, alle instrumenten

Links: