Múr – Múr

Geschreven door op 10-12-2024 om 19:05.

Actieve vulkanen, zwarte lavastranden, besneeuwde bergen, gletsjers, watervallen, fjorden, baaien, geisers en warmwaterbronnen… IJsland herbergt een iconisch landschap en het is dan ook niet voor niets dat de bijnaam van dit op een tektonische plaat liggende eiland ‘het land van ijs en vuur’ is. Het aantal lichturen per dag verschilt er per maand: in december en januari laat het zonlicht zich er zo’n vierenhalf tot vijf uur per dag zien, in juni eenentwintig uur. IJsland wordt bewoond door nog geen 400.000 inwoners en is daarmee Europa’s meest dunbevolkte land. En ondanks dat geringe aantal inwoners heeft het eiland een aantal zeer invloedrijke, grote namen opgeleverd als het op muziek aankomt. Meest in het oog springend zijn wellicht zangeres Björk, post-rock band Sigur Rós of de progressieve art-rock band Agent Fresco. Maar ook de metalscene herbergt de nodige aansprekende namen. De lijst is veel langer, maar om er maar een paar te noemen: Beneath, Dynfari, Katla, Misþyrming, Ophidian I, Skálmöld, Sólstafir, Svartidauði en Zhrine. De nieuwste afstammeling van de vulkanische ondergrond van IJsland is de band Múr.

Múr is het gelijknamige debuut van dit uit Reykjavik afkomstige vijftal en loopt over van een scala aan muzikale invloeden: progressieve metal, post-metal, post-rock en ik meen ook jazzinvloeden terug te horen. Kronkelende gitaarlijnen, samenhangende melodieën, tegendraadse polyritmiek, een intrigerende gelaagdheid, oneven maatsoorten, verbeten, zware uitbarstingen van agressieve gitaarlijnen en zeer indrukwekkende vocalen (variërend van krachtig en harmonieus tot ijzingwekkend en meedogenloos) creëren zeven donkere, sfeervolle en experimentele composities. De keytar drapeert daar met zijn mystieke klanken dikke atmosferische texturen van dreiging, een unheimisch gevoel (Heimsslit; bekijk zeker ook de overweldigende, maar o zo ongemakkelijk aanvoelende video van dit nummer) en/of geheimzinnigheid overheen. De variatie tiert welig op het album: zo nu en dan is de muziek voorzien van wat groove (Frelsari), soms is er een ondertoon te horen die aan doom doet denken en dan weer klinkt de band weloverwogen ingehouden (Eldhaf, Holskefla), om net zo makkelijk aan te zwellen tot Meshuggah-achtige proporties (Múr, Holskefla).

Iets meer dan de helft van de nummers (Múr, Vitrun, Heimsslit, Holskefla) heeft een lengte van rond of boven de tien minuten. Niet dat het vijftal niet schittert in de overige drie nummers, maar in de langere nummers lijkt de band nog meer tot zijn recht te komen. In langgerekte, verstrekkende en gevarieerde composities weet het vijftal feilloos een filmische schets van hun intrigerende muziek neer te zetten. Er gebeurt sowieso veel in de muziek; dat fascineert en houdt je geboeid. De sfeer die het vijftal op het album creëert voelt bijzonder. Alsof je niet anders kunt dan gebiologeerd te blijven luisteren en je mee te laten slepen langs duizelingwekkende kliffen, langs eindeloze, gitzwarte lavastranden, waar de golven op beuken en die gesierd worden door witte en blauwe ijsbergen.

Múr kent een tekstuele invulling waarbinnen de onderwerpen innerlijke strijd en onrust centraal staan. Om de band maar te citeren: “Holskefla … means ‘deluge’ or ‘barrage’ and the song embodies the album’s overall theme of breaking the shackles of inner turmoil and finding strength in letting go.” (“Holskefla … betekent zondvloed of spervuur en het nummer belichaamt het algemene thema van het album: het verbreken van de ketenen van innerlijke onrust en het vinden van kracht bij het loslaten.”) Ik juich het toe als een band diepe thema’s niet uit de weg gaat en deze weet te tackelen in doordachte, weloverwogen teksten. Ben je het IJslands niet machtig? Niet getreurd; de band heeft vertalingen in het Engels beschikbaar gemaakt.

Múr is het debuut van het gelijknamige, uit IJsland afkomstige, vijftal. Hun muziek loopt niet alleen over van een spectrum aan weelderige, technische bekwaamheid en een mystieke, drukkende atmosfeer maar het ontlokt ook een diep sentiment. Múr klinkt gedecideerd, onvoorspelbaar, volwassen en zelfverzekerd. Het maakt dit debuut simpelweg tot één van de meest imponerende debuutalbums van het afgelopen jaar. “This is just the beginning.”, zegt de band zelf. We mogen in onze handen knijpen als deze woorden enige voorspellende waarde blijken te hebben; dat belooft nog meer moois voor de toekomst.

Score:

88/100

Label:

Century Media Records, 2024

Tracklisting:

  1. Eldhaf
  2. Múr
  3. Frelsari
  4. Vitrun
  5. Messa
  6. Heimsslit
  7. Holskefla

Line-up:

  • Kári Haraldsson – Vocalen, keytar, synthesizers
  • Hilmir Árnason – Gitaar
  • Jón Ísak Ragnarsson – Gitaar
  • Ívar Klausen – Basgitaar
  • Árni Jökull Guðbjartsson – Drums

Links: