Lantlôs – .Neon
Prophecy Productions, 2010
Zware opdracht voor Neige en Herbst, die na het gelijknamige Lantlôs-debuut opnieuw een voltreffer dienen te schieten. Het viel bovendien af te wachten of mastermind Neige niet van zinnens was om alles over een andere boeg te gooien en zoals vele andere genregenoten de stekker er letterlijk uit te trekken en unplugged depressed rock te gaan spelen. Gelukkig niet, zo kan ik al verklappen.
Neige heeft ook hier het voortouw genomen om zijn muzikale visie te veruitwendigen, lijkt het, want overal wordt Herbst nu naar voor geschoven als drijvende kracht. Hoe dan ook, zoals altijd is het een multidimensionele aanpak die het midden houdt tussen post black metal, post rock en externe invloeden. In welke mate welke zaken voorkomen is irrelevant. Een statement die ik maak op basis van de laatste releases (Alcest, Amesoeurs -RIP- en Valfunde) waar de Neige aan meewerkte. Allen waren ze een streling voor de ziel op hun eigen manier. .Neon is een werk dat zich als het ware zelf verklaart. Minusmensch is een intiem nummer met enkele minimalistische passages waar subtiele jazzritmes doorbroken worden in het middenste gedeelte door een intensief hoog drumtempo. These Nights Were Ours is een licht agressief maar vooral melancholisch nummer waarin Neige de wanhoopskreten weer volop laat weerklinken in het platgewalste woud. Opnieuw stevig, emotioneel, met een ongrijpbaar Cult of Luna-gevoel.
Pulse / Surreal is, hoe kan het ook anders een surrealistisch schouwspel, dat begint met een jazzy lounge-intro die zo op een Sade-cd had kunnen staan en trapsgewijs overgaat in een cascade van shoegaze en black metal. Uitgekiend en ingenieus, emotioneel en harmonieus (en niet omdat het rijmt). Neige de Mars is een post trip met een bijna ontroerende symbiose van basgitaar en melodieuse lead, onmogelijk om hier onbewogen bij te blijven. Op Coma wordt het opnieuw grimmiger en desolater, zonder af te wijken van het meteorenveld na de clash tussen black metal en post rock. Neon… weinig woorden aan toe te voegen, wellicht daarom een instrumentaal nummer.
Een leven met twee passies is voor een doorsnee persoon meestal onverzoenbaar. Neige en Herbst hebben de platonische liefde tussen post rock en black metal geconsumeerd en zonder in romantiek te vervallen (Alcest) kiezen ze de ongekende weg naar een realisme vol donkere en zinneprikkelende verlangens. .Neon is een universeel werk geworden, dé referentie in dit inmiddels volledig tot bloei gekomen genre. En oh ja, het artwork is van Fursy Teyssier.
Tracklisting:
- Minusmensch
- These Nights Were Ours
- Pulse / Surreal
- Neige de Mars
- Coma
- Neon
Line-up:
- Neige – Vocals
- Herbst – Guitars, Bass, Drums
Links: