Anathema – We’re Here Because We’re Here
Kscope, 2010
Als de mogelijkheid er zou zijn dan was het houden van een onderzoek onder (ex-)luisteraars van de Britse band Anathema een erg leuk idee geweest. Aangezien de band toch in ieder geval wel twee keer een moeilijk behapbare metamorfose heeft ondergaan, kan ik het me goed voorstellen dat bepaalde conservatieve liefhebbers van de doom/death metal-periode eigenlijk met Eternity al weinig meer konden. Vervolgens werden twee albums geleden de schaarse overblijfselen van het metalverleden van de band voorgoed overboord gezet met het magistrale A Fine Day to Exit. Nu, zeven jaar na het degelijke A Natural Disaster, is er eindelijk een nieuw studio-album uitgekomen. Vele keren is de release van het album uitgesteld en ik heb mezelf de moeite maar bespaard om uit te zoeken hoe dit allemaal is gekomen. Het wachten is nu immers voorbij en daar gaat het om.
De eerste song van het album, Thin Air, laat in ieder geval duidelijk zien dat de algehele stijl van het album niet gek veel veranderd is ten opzichte van zijn twee voorgangers. Het tempo ligt over de gehele linie misschien wat hoger, de rock-achtige passages zijn wat gladder en beter geïntegreerd in de muziek, de postrock-invloeden zijn wat duidelijker naar boven gekomen in de dynamische opbouw en het gebruik van vreemde samples maar verder ziet het er naar uit dat de aandacht vooral is gericht op de verdieping van wat de band al deed. Uptempo rockers zoals Get Off Get Out, jaren negentig ballads zoals Dreaming Light en postrock-achtige werkjes zoals Hindsight; alles lijkt dit keer precies op de juiste plek te vallen. Van alle platen van de band die tot op heden in de schappen zijn verschenen, is dit wel de eerste die geen absolute dieptepunten kent. De kunst van het weglaten is eindelijk begrepen. Enig minpuntje is dat de teksten soms echt tenenkrommend zoet zijn. Echt hoor, ik kan vrij veel hebben maar dingen als: ”But the choice was love or fear of pain. And I chose love,” of ”Everything is energy and energy is you and me,” kunnen gewoon echt niet. Zulke dingen zouden niet misstaan in een of ander nietszeggend liefdesliedje op Sky Radio.
Ik sluit niet uit dat ook de prachtige mix van de handen van Steven Wilson hier iets mee te maken heeft maar ik denk toch ten zeerste dat Anathema zichzelf heeft geperfectioneerd en met dit album wellicht het hoogtepunt uit haar lange carrière heeft bereikt. Iedereen die deze sympathieke Liverpudlians tot op heden altijd een warm hart heeft toegedragen kan deze nieuwe plaat blind aanschaffen. Daarnaast is er een prachtige beperkte digibook-oplage die de plaat ook in 5.1 mix bevat!
Tracklisting:
- Thin Air
- Summernight Horizon
- Dreaming Light
- Everything
- Angels Walk Among us
- Presence
- A Simple Mistake
- Get Off Get Out
- Universal
- Hindsight
Line Up:
- Vincent Cavanagh – gitaar, zang
- Danny Cavanagh – gitaar, toetsen, zang
- Jamie Cavanagh – basgitaar
- John Douglas – drums
- Lee Douglas – zang
- Les Smith – toetsen
Links: