The Dillinger Escape Plan – Option Paralysis
Season of Mist, 2010
Ik vind het altijd interessant te zien hoe het geluid van een band afhankelijk is van de staat waarin het verkeerd.
Calculating Infinity was destijds een ware openbaring, die barstte van de vernieuwingsdrang en energie en
welke tegenwoordig beschouwd mag worden als een ware mijlpaal cq klassieker binnen de muziekwereld. Duidelijk
een stel jongen honden die gewoon veel lol met elkaar hadden en tegelijk vol met ideeën zaten.
Het navolgende album Miss Machine (we laten de mini’s even weg) liet duidelijk een volwassenere band horen,
die uit meerdere bronnen inspiratie haalde. Vervolgens gebeurt er van alles binnen de band; bandleider Ben Weinman
breekt van alles, tourtjes worden gecanceld en als donderslag bij heldere hemel besluit drummer Chris Pennie
zijn heil te zoeken bij de progressieve rockband Coheed and Cambria. Ire Works komt dus voort uit de zwaarste periode van de band en dat is duidelijk te horen. Ik mis namelijk een bult spontaniteit op dat album
en was stiekem bang dat de heren hier niet meer bovenop zouden komen. Maar toen was er Option Paralysis…
The Dillinger Escape Plan klinkt als herboren! Nee, we gaan niet terug naar de begintijd, het is puur de
energie, de pure kracht en de intensiteit die de band weer uitstraalt. Interim-drummer Gil Sharone heeft inmiddels
alweer plaatsgemaakt voor de 23-jarige Billy Rymer, die dit album werkelijk van voor tot achter potdichttimmert!
Wie heeft het nog over Chris Pennie? Pure klasse.
Het vijftal lijkt weer een eenheid te zijn en dat hoor je. Het begint al met Farewell, Mona Lisa, waarbij ultieme intensiteit wordt gecombineerd met
puur songwritingsvakmanschap en een fenomenaal refrein. Iets meer toegankelijkheid is te vinden tijdens Gold
Teeth on a Bum (met een wel erg geniaal gelaagd slotstuk) en Widower (waarvoor de hulp is ingeroepen van niemand
minder dan Mike Garson, toetsenist bij ondere andere David Bowie en Nine Inch Nails), waarbij langzaam maar subtiel wordt toegewerkt naar een prachtclimax!
Maar het gaat af en toe ook weer ouderwets helemaal los met nummers als Good Neighbor en
het uitermate complexe en heftige I Wouldn’t If You Didn’t.
Wat me vooral opvalt is dat dit Option Paralysis veel meer ziel en zaligheid bevat dan voorganger
Ire Works. Deze nieuwe rockt werkelijk als een tiet en verslapt geen moment, terwijl men drie jaar terug
nog duidelijk zoekende was naar de volgende stap. Ook tonen de Amerikanen
meer diepgang dan ooit, zonder te vervallen in gemaakte interessantdoenerij, want het ligt allemaal
verrassend prettig in het gehoor. Daarnaast voelt zanger Greg Puciato zich ook duidelijk als
een vis in het water met zijn afwisselende stemgeluid. Als ik alle romantiek en
nostalgie opzij schuif en klassieker Calculating Infinity puur objectief, muziek- en songtechnisch benader,
durf ik dit zelfs de beste Dillinger ooit te noemen. Magistraal gewoon!
Tracklisting:
- Farewell, Mona Lisa
- Good Neighbor
- Gold Teeth On A Bum
- Crystal Morning
- Endless Endings
- Widower
- Room Full Of Eyes
- Chinese Whispers
- I Wouldn’t If You Didn’t
- Parasitic Twins
Line-up:
- Greg Puciato – lead vocals
- Ben Weinman – guitars, programming
- Jeff Tuttle – guitars
- Liam Wilson – bass
- Billy Rymer – drums, percussion
Link: