Meister Leonhardt – Thanatopoeia

Geschreven door op 20-03-2024 om 20:24.

Hoe noemde de meester of leerkracht die je na je lange schoolcarrière is bijgebleven? Bij mij heetten die Paul, Wim of Philip maar nooit Leonhardt. Tja in Rusland, waar deze band vandaan komt, is dat misschien anders. Meister Leonhardt zal vast ook wel een andere betekenis hebben. Ik ga er niet verder naar op zoek. In ieder geval is het zo dat dit uit Moskou afkomstige vijftal wel wat ervaring in de gelederen heeft zitten. Zo spelen heel wat bandleden in andere bands als daar zijn Thy Grave, Goatpsalm en Frozen Ocean. Kan goed zijn maar het zegt me helemaal niks.

Deze tweede plaat komt via Purity Through Fire records. Een label dat zo eind maart een serieus lente-offensief inzet. Niet alleen komt Meister Leonhardt met nieuw materiaal ook bands als Order Of Nosferatu, Heraldic Blaze en Granitader komen nog aan bod. Dit toont alleen maar aan dat de blackmetalvijver nog helemaal niet leeggevist is en maar goed ook. De vraag is natuurlijk wel, moet je elke vis op het droge leggen? In mijn ogen niet maar vaak is het zo dat de releases van bovenstaand label toch een meer dan behoorlijke kwaliteit hebben en dat dus een poging om de vis op het droge te leggen vaak wel loont.

Om en bij de 38 minuten krijg je om je vishengel uit te halen en alles klaar te zetten. Hopelijk is de vangst na zo een goede veertig minuten ook veilig opgeborgen en kan je dan weer naar de volgende opdracht. Het is zo dat dit Meister Leonhardt je in het begin wel wat tijd geeft. De opener, Bliss Of Impermanence, is een eerder giftige starter en meandert en kronkelt wat op boosaardige elektronische klanken alvorens vooral Vaarwel, bijzondere naamkeuze voor een Russisch staatsburger als je het mij vraagt, met zijn scherpe screams het water wat beroert. Gelukkig voert D. in het daaropvolgende Defossion Transcendence toch iet of wat de forcing en vijzelt hij het tempo toch op. Hij doet dit niet altijd even sinecuur doch dat kan geen kwaad, het heeft zo iets natuurlijks. De bas heeft op deze plaat ook wel relatief vrij spel gekregen en doet zo nu en dan toch ook gewoon zijn goesting.

Fulcrum klinkt tussen al dat agressief blackmetalgeweld behoorlijk speels doch valt door die typische stampende cadans toch niet uit de maat. Tomb Ore is dan weer slepend, sleurend, trekkend maar ook dreigend en gevaarlijk. Het heeft iets Carpathian Forest-achtigs. Die gedachte komt op menig moment tijdens het beluisteren van deze plaat wel eens naar boven.

Meister Leonhardt heeft met Thanatopoeia een blackmetalepos afgeleverd dat ergens het midden houdt tussen klassieke Russische black metal en post-black metal. In ieder geval is het zo dat het de moeite waard is je visspullen uit te halen om te trachten deze vis uit de blackmetalvijver te halen.

Score:

75/100

Label:

Purity Through Fire Records, 2024

Tracklisting:

  1. Bliss Of Impermanence
  2. Defossion Transcendence
  3. Malevolence Supreme
  4. Quiescence In Throes
  5. Fulcurm
  6. Tomb Ore
  7. The Imago Paradigm
  8. Taphotaxis

Line-up:

  • I. Rex – Bas
  • D. – Drum
  • RDSL – Gitaar
  • M. – Gitaar
  • Vaarwel – Zang

Links: