Pandemic – Crooked Mirror

Ik check nog een keer de omschrijving. Het staat er echt: oldschool thrash/speed. Door het intro dat klinkt alsof Michael Åkerfeldt elk moment kan inzetten zet Pandemic de luisteraar compleet op het verkeerde been. Maar inderdaad, dit is Pandemic. Een Poolse band die oldschool thrash/speed brengt, met uitzondering van de intro. De band was overigens al een Pandemic voordat pandemics hip werden.

Crooked Mirror is het eerste album van de band. Het is extra interessant, omdat de bandoprichter zelf veel te vroeg de pijp aan Maarten gaf. In 2018 betrof dat het tragische overlijden van frontman Sebastian “Sharp” Wikar die de knullige strijd tegen een bloedprop verloor. Huidige zanger Mara liet op de eerste EP ook al van zich horen. Hij is dus geen nieuweling achter de microfoon. De cover nodigt in elk geval uit, met een toefje sci-fi en ’70s.

Ik heb de oude EP er eens bij gepakt en daarop komt voormalig bandbrein Sharp sterk uit de verf. Hij heeft zijn inspiratie duidelijk bij Black Sabbath gehaald. Hij heeft zeker charisma. Iets waarmee ik gelijk de brug maak naar Mara. Hij doet zijn uiterste best, maar klinkt toch een stuk zwakker dan zijn voormalige bandmaat. Iets wat de verder weinig opvallende thrash geen dienst bewijst. Hij klinkt regelmatig alsof hij meedoet aan een John de Mol programma om een nieuwe vocalist van Slayer te vinden. Het tempo blijft eveneens steken, waarschijnlijk om dat er niet meer speltechniek in het vat zit, vooral qua drums. Daarmee heb ik de kritiekpunten maar gelijk voor het daglicht gebracht.

De goede punten zijn de songwriting waarin vaak een vloeiende lijn te bekennen is, en waarbij ruimte wordt gemaakt voor de vocalen. Deze band heeft de kwaliteit om een bovengemiddeld album af te leveren. Vooral het gitaarwerk zit namelijk boordevol ideeën. Caged – Enstranged verrast met gitaarspel dat mij aan Children of Bodom doet denken. Langgerekte solo’s mogen gewoon. Het nadeel is wel dat de muziek zo open klinkt dat het ook te vrijblijvend kan klinken. Als het nog iets strakker dichtgetimmerd zou zijn heb je net wat meer ‘bite’. Excorcism of the Exorcist doet weer veel meer aan Venom denken. De band is in staat om een old-school-gevoel over te brengen, zonder al teveel poespas. Zo bereikt Pandemic een vrij breed spectrum maar is daardoor ook wat weinig uitgesproken.

Ik vind het goed met deze review. Voor elk positief punt dat ik vind kan ik gelijk een negatief punt er tegenover zetten. De conclusie is dat ik niet overtuigd ben. En dat ondanks dat de mannen echt aardige liedjes hebben geschreven en zeker het gitaarwerk gevarieerd en technisch dik in orde is. Iets meer inperking van de keuzevrijheid en iets meer charisma zouden de band goed doen. Het klinkt bijna alsof ik fascisme aan het adviseren ben. Ik ben niet per se een voorstander van fascisme, maar iets meer muzikaal fascisme kan hier echt geen kwaad.

Score:

70/100

Label:

Awakening Records, 2023

Tracklisting:

  1. Genesis of the Crooked Mirror
  2. Caged – Estranged
  3. Gambler’s Fortune
  4. The Juggernaut
  5. Necessary Insanity
  6. Destined for the Gutter
  7. Exorcism of the Exorcist
  8. Ignorance is Bliss
  9. Fog of Birkenau

Line-up:

  • Gniewko Jelski – Vocalen, basgitaar
  • Marcin Konieczny – Gitaar
  • Wiktor Łobarzewski – Gitaar
  • Tomasz Łuckoś – Drums

Links: