Everyone Loves You… Once You Love Them uit 2020 was het laatste wat ik van het Australische metalcoregezelschap The Amity Affliction te horen kreeg en dat was een dikke plaat. Nu, drie jaar later, ligt daar eerder plots het volgende album klaar: Not Without My Ghosts. Opnieuw een album met een erg gewichtige titel als je het mij vraagt. Deze vier heren zijn echter nooit vies gebleken om persoonlijke verhalen, persoonlijke miserie en ellende gewoon te verwerken in hun muziek. En draagt niet iedereen zijn eigen spoken mee? Ja toch! In ieder geval, bij het aanhoren van de eerste singles die de heren lanceerden, ontstond er al vrij snel een glimlach op mijn gelaat. De heren blijken nog altijd metalcore met een melodieuze rand te produceren. De erg sterke cleane vocalen van Ahren Stringer zijn er ook nog altijd, maar ik ontwaar toch meer brutaliteit, dubbele baslijnen en zelfs kortstondige blastbeats in hun nieuwe zieleroerselen. Lekker toch! Luister maar eens naar deze onderstaande magistrale single I See Dead People. Brulboei Birch krijgt hier hulp van Louie Knuxx, een Nieuw-Zeelandse hiphopartiest die eind vorig jaar het leven liet na een hartaanval. Verder mag je nog wat vrouwelijke vocalen van Phem verwachten.
Het moet de heren toch behoorlijk diep gezeten hebben de afgelopen jaren, want met een blackblast en een salvo aan denderende partijen knalt Show Me Your God uit je boxen. Heerlijk ook hoe bandbrein Stringer die cleane vocalen opnieuw brengt. Naast persoonlijke miserie en ellende zingt de bipolaire Birch ook over zijn tweede thuisland: de Verenigde Staten van Amerika. Het gaat dan vooral over het gevaar van pistolen, geweren en de daaraan gekoppelde doden. En dat resulteert vaak in een Hel, luister maar eens naar It’s Hell Down Here. Op een erg gevoelige wijze start Fade Away, hoewel de stembanden van Birch schuren alsof het een lieve lust is. Stringer neemt je vervolgens mee, terwijl zijn viersnarig instrument gewoon voortdendert. Dan Brown’s gitaarlijnen zijn ook in dit nummer van een uitmuntend niveau, net als de gebruikte elektronica trouwens.
Op Death And The Setting Sun krijgen we een gastbijdrage van Comeback Kid‘s brulboei Andrew Neufeld. The Plot in You‘s Landon Tewers horen we dan weer op When It Rains It Pours, terwijl de zoetgevooisde stembanden van Phem indruk maken op het afsluitende titelnummer. Intussen heb je ook het magistrale en ultrabrutale I See Dead People weten passeren, maar mag je ook niet vergeten te luisteren naar het gevoelige drietal The Big Sleep, Close To Me en God Voice.
Dit is me toch een beresterke plaat. In mijn ogen is dit album het beste wat deze Australiërs van The Amity Affliction al gemaakt hebben en dat is op zich een verrassing. Let The Ocean Take Me, hun album uit 2015, sloeg bij mij persoonlijk in als een bom. Nu in 2023 is er echter opnieuw een atoombom gedropt. Man, wat een plaat! Aanschaf verplicht, jaarlijstmateriaal pur sang!
Score:
95/100
Label:
Pure Noise Records, 2023
Tracklisting:
- Show Me Your God
- It’s Hell Down Here
- Fade Away
- Death And The Setting Sun
- I See Dead People
- When It Rains It Pours
- The Big Sleep
- Close To Me
- God Voice
- Not Without My Ghosts
Line-up:
- Joel Birch – Zang
- Dan Brown – Gitaar
- Ahren Stringer – Bas, zang
- Joe Longobardi – Drum
Links: