Pandrodar is een Poolse deathmetalband, die de inspiratie voor zijn teksten vindt in geschiedenis. Nu zou je wellicht verwachten dat de band het dichtbij huis houdt, aangezien er genoeg in de Poolse historie te vinden is waar je mee uit de voeten zou kunnen. Het viertal uit Rzeszów – een stad in het zuidoosten van Polen en relatief dichtbij Slowakije en Oekraïne – vindt de bezieling echter in een land bijna 2000 kilometer noordelijker. Om precies te zijn: in Noorwegen. Het is de Noorse mythologie waar Pandrodar door geïntrigeerd is. Iets dat je bij het lezen van de titels van de nummers op het nieuwe album Seiðr vast niet zal ontgaan.
Asgardsreien Leaving Valhalla, Towards þe Black Einherjar, Niþstang of Sleipnir, Hvergelmir, Helferðast en Seiðr liggen qua namen misschien het meest voor de hand, maar alles op het album is onlosmakelijk verbonden met Noorse mythologie. Er wordt volop geput uit de Poëtische Edda, een verzameling liederen uit het middeleeuwse IJsland, bestaande uit zestien godenliederen (verwijzend naar de Noorse mythologie) en 24 heldenliederen. Hvergelmir, de centrale bron in het rijk der nevelen (Nifelheim) waar elf giftige rivieren ontspringen, komen we daarin tegen, maar ook de Einherjar – degenen die zijn omgekomen in de strijd en door Walkuren naar het Walhalla zijn gebracht – worden erin genoemd. In Niþstang of Sleipnir tref je directe quotes uit de Hávamál, één van de liederen uit de Poëtische Edda.
En die albumtitel dan? Om de woorden van de band maar te gebruiken: ‘Seiðr was een verhaal dat rond een kampvuur werd verteld, waarin waarheden over de wereld werden uitgelegd. Het gaat ook over contact met een spirituele wereld, evenals een reeks rituelen die met dat contact gepaard gingen; het was ook een toegang tot een trance en een reis voorbij vlees en tijd.’
De thematiek roept wellicht de vraag op of het de luisterbeleving minder interessant maakt als je helemaal niets hebt met de Noorse mythologie of tekstuele inhoud van minder belang vindt? Vast niet; dit gaat tenslotte niet om een kille, theoretische verhandeling in een collegezaal. Anderzijds is de thematische inhoud zo verankerd in de muziek, dat je het ook niet echt los van elkaar wilt zien. Genoeg over het idee achter het album…
Seiðr is, in vergelijking met het vorige album Ov Rituals, ov Ancestors, ov Destiny (2020), een stuk donkerder en zwaarder ingekleurd. Bepaalde brute death metal met een dikke laag groove was destijds nog het geluid, nu is de muzikale koers gewijzigd. De groove en het technische karakter zijn niet helemaal verbannen, maar met het veel dikker aanbrengen van meer melodieuze, symfonische en zwartgeblakerde elementen is het geheel niet alleen veel kleurrijker aangezet, maar laat het album een intensere, donkerdere en dreigendere indruk achter. Ondanks dat de band een stortvloed aan loodzware riffs, zinderende drums en briesende vocalen (Frelsari) op je afvuurt, is Seiðr verre van een exercitie om ontketende intensiteit te creëren door het album maar zo vol mogelijk te proppen. Nummers als bijvoorbeeld Towards þe Black Einherjar, Niþstang of Sleipnir, Hvergelmir en het titelnummer krijgen alle ruimte om te ademen; even het tempo eraf, dan weer versnellen, dan weer een wat minder dreigende sfeer. Is dit wellicht waarom de band zijn muziek als post death metal omschrijft? Wat het ook is, het is op dit soort momenten dat Pandrador 0p zijn levendigst en sterkst naar voren komt.
Score:
85/100
Label:
Pagan Records, 2023
Tracklisting:
- Asgardsreien Leaving Valhalla
- Towards þe Black Einherjar
- Miðgarð’s Bane
- Frelsari
- Niþstang of Sleipnir
- Hvergelmir
- Valediction of Exalted One
- Helferðast
- Seiðr
Line-up:
- Mateusz ‘Bohen’ Bednarz – Vocalen
- Bartlomiej ‘Bard’ Bardon – Gitaar
- Adrian Stempak – Drums
- Marek ‘Lycain’ Dulowski – Basgitaar, achtergrondvocalen
Links: