Give Up To Failure – Cocoon

Geschreven door op 20-02-2023 om 19:06.

Het uit Polen afkomstige Give Up To Failure is een nog relatief onbekende band binnen het post-rock- en shoegazegenre. Niet direct een band die we zouden linken aan of met Zware Metalen. Evengoed trok uw redacteur van dienst deze schijf uit de Zware redactielijst, want zoals vaak eerder gezegd is het wel eens leuk om buiten de lijntjes te kleuren. Bovendien was ik wel te porren voor het eerder vrijgegeven Damages op YouTube.

Cocoon is het tweede volwaardige album van deze neerslachtige rockers, waarbij er in de promo ook nog invloeden genoemd worden uit de ambient, post-punk en dreampop. Dat blijkt na de eerste luisterbeurten vrij accuraat aangeduid. We hebben niet direct kunnen vaststellen welk aandeel ieder bandlid heeft als het gaat om de zang en het instrumentarium, maar we wagen ons evengoed aan een beschrijving. Dromerige stukken, die in essentie gewoon pure shoegaze zijn, worden afgewisseld met wat “hardere” gitaarlijnen. Hard is in deze zin natuurlijk relatief, vandaar dat we het tussen haakjes plaatsen. Dit is bij uitstek geen zware of harde muziek, wellicht wel emotief als we het op tekstueel gebied aanschouwen. De thematiek draait om liefde, depressie, zelfdestructie, slapeloosheid, een schreeuw om hulp en zelfexploratie om uiteindelijk een beter mens te worden. Typische thema’s voor dit soort bands, die we ook op muzikaal gebied terug horen.

 
Als we een en ander moeten duiden, horen we neerslachtigheid vermengd met een glinstering van hoop. Een palet van klanken ontspruit in een nummer als Damages (ja duh, dit nummer gaat over zelfdestructie) waarbij we hypnotiserende deuntjes en het monotone, vaak wanhopige stemgeluid van de zanger als bovenliggende kenmerken onderscheiden. Van een climax of apotheose is geen sprake, maar het refrein blijft wel ontzettend lekker hangen! De gruizige gitaar vult de ruimte, waarbij er sfeertechnisch wordt gespeeld met keyboardtoetsen en een basgitaar. Helemaal niet slecht uitgevoerd. De nummers zijn over het algemeen lekker lang uitgesponnen, wat kan leiden tot verveling, met name bij de niet geboeide of onoplettende luisteraar. Het mag dan ook volstrekt duidelijk zijn dat de gemiddelde metalenluisteraar hier niets mee kan aanvangen. Dat is geenzins generaliserend, maar gewoon een constatering op basis van het gebodene.

Het eerder genoemde Damages, Slow Collapse en Cocoon zijn met de juiste (luister)instelling en sfeerzetting echter bovengemiddeld genietbaar. Ondanks dat gegeven horen we hier geen genreoverstijgend werk. Om het maar simpel te stellen, kijk naar de cover en je weet ongeveer wat te verwachten aan muzikale landschappen.

Luisteraars die shoegaze in het bijzonder kunnen waarderen, of die niet vies zijn van een band als An Autumn For Crippled Children mogen dit zonder meer eens gaan proberen. De conventionele metaalhoofden blijven hier het beste zover mogelijk vandaan.

Score:

77/100

Label:

Requiem Records, 2023

Tracklisting:

  1. Chimeric Head
  2. Savior
  3. Wide Awake
  4. Damages
  5. Sleepwalk
  6. The Husk
  7. Weakness
  8. Slow Collapse
  9. Cocoon
  10. Suicide Letter To Myself

Line-up:

  • Mark Magick – ?
  • Krzysztof Młyńczak – ?
  • Dominik Półtorak – ?
  • Michał Szczypek – ?
  • Rafał Wekiera – ?

Links: