Zoals de naam al doet vermoeden, bezingen de Italianen van Starspawn of Cthulhu de verhalen van H.P. Lovecraft. In deze vertellingen leren we over oude, haast goddelijke buitenaardse wezens die op de mens neerkijken alsof het insecten zijn. Geen makkelijke materie om muziek over te maken. Starspawn of Cthulhu doet toch een poging.
In een half uurtje krijgen we een vijftal midtempo doomnummers te horen. Het land van herkomst is goed terug te horen in het accent van de zanger. Dat voorziet het album van enige charme, al leidt het soms wat af van de muziek. Deze is overigens opvallend ‘clean’ aangezet. We horen bijvoorbeeld geen screams, overstuurde gitaren of smerige drumpartijen. De productie klinkt dusdanig gepolijst, dat haast alle ruwe randjes zijn weggepoetst. Het is daarbij mogelijk dat je als luisteraar soms wat problemen ondervindt met de timing en de intonatie van de zang. Roberto Biasin kiest namelijk voor een excentrieke invalshoek. Hierdoor kan je pas bij een tweede luisterbeurt letten op de gitaarsolo’s, die zeker op Black Lotus goed uit de verf komen. Hoewel je niet zo veel solo’s op een doomplaat zou verwachten, zijn ze op The Cursed Vision goed op hun plek. Waar een tweede luisterbeurt voor het schrijven van deze recensie nodig was, zal een derde er niet komen. Starspawn of Cthulhu slaagt er namelijk niet in om zijn muzikale en thematische ideeën over te brengen. Vooral het eigenzinnige stemgebruik, maakt van The Cursed Vision namelijk een (te) uitdagende luisterervaring.
Liefhebbers van de Cthulhu Mythos zullen in The Cursed Vison in ieder geval wat herkenningspunten vinden. Liefhebbers van doom mogen hun eigen conclusies trekken.
Score:
69/100
Label:
Talheim Records, 2022
Tracklisting:
- Iranon
- The Last Raft
- Black Lotus
- Blind God
- …but now I’m suffering
Line-up:
- Roberto Biasin – Vocalen, gitaar, basgitaar, synthesizer
- Domenico Groppo – Gitaar
Links: