Dit is toch wel een bijzondere recensie van een album dat bijna onder de radar wist te glippen! Misschien omdat men niet gelijk een release met een naam van een individu associeert met misschien wel één van de meest bijzondere progressieve deathmetalbands uit Zweden: Opeth. We hebben het hier over zanger/gitarist Mikael Åkerfeldt. De beste man debuteert namelijk met een soloalbum en doet dat niet minder dan voor een serie op Netflix! Wat gaat dit ons brengen?
Voor de lezers die dit (net als ik) ook hebben gemist: Clark is een Zweedse miniserie van zes afleveringen, met onder andere Bill ‘Pennywise’ Skarsgård en verschillende bekende artiesten hebben een (soms piep)kleine cameo. De serie is geproduceerd door Netflix, uitgebracht in mei dit jaar en vertelt over het leven van de crimineel Clark Olofsson. In aflevering vier wordt er ook verteld over de gebeurtenissen rondom de Norrmalmstorg- overval. Door deze overval is de term ‘stockholmsyndroom’ ontstaan. Erg interessant dus! Maar wat doet dat met de soundtracks die zijn geschreven door Mikael? Is het in de stijl van Opeth of krijgen we wat anders voorgeschoteld? Is het überhaupt wel rock of metal?
Dit is toch wel een hele kluif om zo even onder de loep te nemen, zeg. Maar liefst één uur en negentien minuten, met welgeteld 34 (!) nummers. Startende met chille, instrumentale jazz, doorpakken met een rare tango, verder met het groovy, Opeth-achtige, Druglord Panic, om vervolgens weer volop jazz te gaan met Rockefellers. En zo zijn er nog wel meer (soms zeer aangename) verrassingen te vinden op dit album. Zo is Vintage Modern weer echt meer een filmscore en lijkt Wish You Were There een flinke knipoog naar een zeer bekende track van Pink Floyd. Een wat klassieke aanpak vinden we in Ode to Confusion in A Minor (goh, zou de titel het verklappen?), terwijl La Shay’ Jadid Taht Alshams juist weer oriëntaals klinkt. Blues is er ook te vinden, zo bijvoorbeeld in Here’s That Sunny Day.
Nee, dit is geen metal. Het is niet eens rock (op een paar tracks na). Maar het is wel typisch Mikael Åkerfeldt! Elke fan van Opeth en Mikael’s gitaarwerk hoort op de soundtrack-cd van Clark gelijk dat hij verantwoordelijk is voor de composities. Dit herken je met name terug in de keuzes van melodieën, harmonieën en ook de gekozen klanken van de gitaren en orkestratie. En uiteraard gaan sommige nummers best een beetje ‘proggy’. Genres die voorbij vliegen op de release zou ik kunnen bestempelen als progressieve, psychedelische rock, jazz, blues, klassiek, funk en pop. Maar elke track heeft een duidelijk vleugje ‘Mikael’ meegekregen. Benader dit album dan ook met een open mind en zonder enige verwachtingen.
Alleen al door de soundtracks wil ik de serie nu ook graag zien. Petje af, Mikael, en gefeliciteerd met een toch wel bijzonder debuut soloalbum!
Label:
Inside Out Music, 2022
Tracklisting:
- Libertine Theme
- Tango Bizarre
- Druglord Panic
- Rockefellers
- Vintage Modern
- Wish You Were There
- The Weak Heart
- Happiness
- Ode to Confusion in A Minor
- La Shay’ Jadid Taht Alshams
- The Real Me
- Here’s That Sunny Day
- Perfect Horizon
- Sea Slumber
- Then
- The Hunted Are in the Clear
- Northern Hemispheres
- Ordinary Folks
- Distant Spring
- Funky Chicken
- Code to the Vault
- Two Mermaids
- Rags to Riches
- Sunrise
- Red & White
- Headfirst Into The Storm
- Ballad of the Libertine in G Minor
- Lost in San Marino
- Rhodes Rat
- Måndag i Stockholm
- Mother of One
- Vielleicht Später
- Battle For Love
- Night Life
Line-up:
- Mikael Åkerfeldt – Zang, gitaar
Link: