Infected Rain – Ecdysis

De bekendste metalband van Moldavië heeft een nieuw album. Ik heb het natuurlijk over Infected Rain. Als je geboren werd in Sovjet-Moldavië – net naast Oekraïne en Tsjernobyl – is zo’n bandnaam niet zo gek gevonden natuurlijk. Het Oekraïense Jinjer komt trouwens uit dezelfde windrichting. Daarmee houden de overeenkomsten niet op hoor. Beide bands maken melodieuze death metal en hebben een frontvrouw die zowel het grunten als de clean vocals beheerst. De onderlinge strijd verliezen Infected Rain en zijn frontvrouw Lena Scissorhands echter. Jinjer is een veel grotere naam, met in de breedte veel betere muziek en Lena klinkt niet altijd even overtuigend of krachtig, of toch in ieder geval niet als je haar in de weegschaal zou leggen met Tatiana Shmailyuk van Jinjer, wat – toegegeven – geen eerlijke wedstrijd is.

Toch is deze Infected Rain het bespreken waard. De band leverde met Endorphin (2019) en 86 (2017) twee leuke platen af en wist hiermee toen al mijn aandacht te trekken. Eind vorig jaar waren er plots de singles Postmortem Pt.1 en Fighter en ik had voor mezelf vrij snel beslist dat ik het nieuwe album absoluut wilde bespreken. Vooral Fighter vond ik best een leuk melodeathnummer. Mijn nieuwsgierigheid naar de nieuwe plaat was hiermee getrokken.

De plaat is al uit sinds januari, maar ik kreeg nu pas de kans om deze eens uitvoerig te beluisteren. Al snel blijkt dat deze Ecdysis bol en gezond staat van leuke, sterke nummers. Infected Rain serveert bij momenten echt hoogstaande kwaliteit, zoveel is duidelijk. Zangeres Lena Scissorheads – geboortenaam Elena Cataraga – laat zichzelf gelden en in iedere song worden de melodie en gitaar centraal gezet. Bepaalde nummers als Fighter, Never The Same, Showers of These Walls steken er wat mij betreft echt bovenuit.

Tot zover de goede kritieken. Er is een reden waarom Jinjer heel Europa rondtrekt met een goed leesbare naam op de festivalaffiche en deze Infected Rain nog aan het werken is aan enige echte naamsbekendheid. Bij momenten gaat de band oerend hard en slaat deze je om de oren met snerende melodeath, om vervolgens de muziek wat weg te laten zakken in overdreven zacht gedoe. Everlasting Lethargy is hier hét perfecte voorbeeld van. De eerste minuut van deze track kenmerkt zich door een vettige gitaarriff, zweterige grunts en een krachtig ritmegedeelte. Lekker nummer! Anderhalve minuut verder is het echter gedaan met de pret en wordt het tempo in dergelijke mate omlaag gehaald dat je denkt op een plaat van Enya te zijn geëindigd. Voor wie Enya niet kent.. denk kabbelende beekjes gekoppeld aan een zangeres die half vrouw, half zeemeermin is. De laatste seconden van het nummer gaat alles compleet door het dak en kunnen we weer spreken van melodieuze death. Ik ben ondertussen echter afgehaakt bij die zeemeermin. Ook van de met sythpop doorrookte nummers November en Nine, Ten overstijgt mijn enthousiasme niet de kamertemperatuur. Ik wil melodieuze death horen, niet de soundtrack van Stranger Things!

Nu ja, dit zijn mijn enige punten van kritiek hoor. Leid hier nu alsjeblieft niet uit af dat ik dit een slechte plaat vind. These Walls bijvoorbeeld, vind ik zoals al gezegd een schot in de roos. Nochtans begint Lena Scissorhands ook dit nummer weer als een met water spetterende zeemeermin, maar door snel het dak eraf te knallen en haar keelgat volledig open te trekken, wordt het spook van Enya al snel verdreven. Het nummer doet me zelfs wat denken aan Kate Bush met een metalband achter zich. Compliment! Echt waar!

Infected Rain, onthoud die naam indien je deze band nog niet zou kennen. De Moldaviërs zitten sedert drie jaar bij Napalm Records en dat heeft zo zijn redenen. De band maakt moderne metalmuziek die tegelijk toegankelijk en alternatief te noemen is. De muziek laat zich omschrijven als melodieuze deathmetal met zachte invloeden van symfonische metal en synthpop. Zelf omschrijft de band zijn muziek als progressief. Helemaal wild ben ik er niet van, maar laat dit jou er niet van weerhouden om deze eens een kans te geven. Er staan een paar zeer goede nummers op dit album hoor. Dit is best een veelzijdige, afwisselende plaat gebleken die zeker een groot publiek kan en zal aanspreken. Deze ouwe zak uit de Muppet Show hoort daar gewoon niet bij.

Score:

79/100

Label:

Napalm Records, 2022

Tracklisting:

1. Postmortem Pt. 1
2. Fighter
3. Longing
4. Goodbye
5. The Realm of Chaos
6. Everlasting Lethargy
7. These Walls
8. Showers
9. November
10. Never the Same
11. Nine, Ten
12. Postmortem Pt. 2

Line-up:

• Elena “Lena Scissorhands” Cataraga – Zang
• Vadim “Vidick” Ojog – Gitaar
• Vladimir Babici – Basgitaar
• Serghei Babici – Gitaar
• Eugen Voluta – Drums

Links:

• Infected Rain
• Infected Rain Facebook
• Napalm Records