Born of Osiris is een Amerikaanse band die meedoet met de djent-beweging. Binnen die beweging wordt technische groove metal/metalcore gemaakt die veel gebruik maakt van zogenaamde palm-mutes. Volgens sommige lieden is het geen genre, volgens anderen wel. Dit is moderne progressieve metalcore vol elektronische programmeringen.
Angel Or Alien is zoals gebruikelijk keistrak ingespeeld en vrij plastisch qua productie. Net als op voorgaande albums brengt Born of Osiris een duidelijke elektronische lijn aan. Voorgeprogrammeerde keyboards nemen een belangrijke plaats in binnen de muziek. Aan de albumhoes te zien ligt er weer een licht Egyptisch laagje over de muziek. Volgens het label is dat te wijten aan het gebruik van frygische toonladders. Nick Rossi is van de basgitaar overgestapt naar de gitaar en Donald Woodward heeft voor het eerst de eer om de basgitaar te bespelen.
Het album is lastig om te beoordelen. De muzikale kwaliteiten en interessante structuren zijn zeker indrukwekkend. Toch is er iets wat er al snel voor zorgt dat het album langzaam voorbij gaat. Na een paar luisterbeurten moet ik dat enerzijds wijten aan de vocalen en anderzijds aan de wat te open productie en gebrek aan durf. De vocalen zijn afwisselend, maar toch merk je dat er enige vermoeidheid in zit. Het mist kracht en overtuigingskracht. Nu lijkt het toch al snel een soort vernislaagje over de muziek. Op Poster Child experimenteert de band voor het eerst met cleane vocalen, en dat bevalt mij eigenlijk wel. Bij veel metalcorebands zijn die vocalen al snel zo’n mierzoete samenzang die je keiharde metaldroom uit elkaar laat spatten alsof het een kauwgombel van Bubblicious is. Born of Osiris klinkt serieus, ook in de cleane vocalen, en ik hoop dat de band dit nog verder gaat verkennen in de komende jaren.
De titeltrack is duidelijk het meest pakkende liedje van de plaat, omdat ditmaal de synthlijn ook duidelijk wordt neergezet. Het is een keuze. De muziek is gericht op die elektronische lijnen en in dit geval schaamt de band zich daar niet voor. Bij veel andere liedjes op dit album heb ik toch het gevoel dat de wens om impact te maken met die elektronische melodie groter is dan de daadwerkelijke impact. De productie is nogal open en daardoor ontbreekt snel samenhang. De gitaren klinken flinterdun, zeker in de breakdowns. Alsof de gitaren heel voorzichtig de synthlijnen willen volgen, en dat heeft geen heel positief effect. Ook qua soleerwerk mis ik de gedurfde tonen van bijvoorbeeld Machine. Op You Are The Narrative krijgen we veel hardere materie te verwerken en blijft de band bezig om de luisteraar twijfels te geven. Wat wil men nu met dit album bereiken? Bij afsluiter Shadowmourne keert de band terug naar synthlijnen en een veel kalmere opzet, bijna een ballad. Het is een mooie afsluiter die inzet op melodielijnen, en wanneer de band dat overtuigend doet, komt er ook daadwerkelijk moois uit.
Angel or Alien. De albumtitel is een tegenstelling, een vraag, waar geen pasklaar antwoord op is. Exact dat gevoel roept Born of Osiris op met dit album. De band kiest voor een doortrekking van elektronische elementen, maar durft zich niet helemaal bloot te geven. Prima dat de band wat wegtrekt van de agressie van The Eternal Reign, maar ik wil er wel wat voor terug. De band experimenteert met wat nieuwe elementen, maar durft die elementen nog niet geheel te integreren. Juist daardoor wordt er teveel op veilig gespeeld, en zo klinkt het dan ook: als een heel veilige plaat, die daardoor juist pit, durf en slagkracht mist. Het is daardoor een heel diverse plaat geworden, maar ik wijt dat aan een gebrek aan durf om keuzes te maken. Ik vind het juist geen pre om een heel breed geluid neer te zetten in dit geval. Een weinig memorabele plaat van Born of Osiris.
Score:
70/100
Label:
Sumerian Records, 2021
Tracklisting:
1. Poster Child
2. White Nile
3. Angel Of Alien
4. Waves
5. Oathbreaker
6. Threat Of Your Presence
7. Love Story
8. Crossface
9. Echobreather
1. Lost Souls
11. In For The Kill
12. You Are The Narrative
13. Truth And Denial
14. Shadowmourne
Line-up:
- Cameron Losch – Drums
- Ronnie Canizaro – Vocalen
- Joe Buras – Keyboards, synthesizers, vocalen
- Lee McKinney – Gitaar
- Nick Rossi – Gitaar
- Donald Woodward – Basgitaar
Links: