Brunhilde. Kun je een lieftalliger naam bedenken? Elke keer als ik die naam hoor, moet ik terugdenken aan Brunhilde Verhenne. Wie? Brunhilde Verhenne! Een charmante Vlaamse schone met roots in Oudenaarde waar je onmiddellijk voor smolt. In 2002 werd ze Miss Belgian Beauty en daarnaast was ze een hele tijd de PR- en persdame van wielerploeg Deceuninck-Quickstep (toen nog Etixx-Quickstep). Ze versierde zelfs acteerrolletjes in een aantal reeksen op VTM. Afin, een natte droom voor veel mannen dus.
Deze Brunhilde is totaal andere koek. Maar laat me onmiddellijk iets duidelijk maken: Brunhilde is de naam van de (Duitse) band, niet van de frontvrouw. Band is trouwens een groot woord want de kern bestaat uit zangeres Carolin ‘Caro’ Loy en gitarist Kurt Bauereiß. Bassist Oliver Holzwarth (Blind Guardian) en drummer Bastian Emig fungeren als gastmuzikanten op het nieuwe album To Cut A Long Story Short.
Op deze nieuwe slaat Brunhilde toch wel andere wegen in onder invloed van producer Charlie Bauerfeind. Kon je de eerste twee albums Dollhouse (2015) en Behind My Mind (2017) nog catalogeren als hardrock, dan zit je nu toch veel meer in de richting van punkrock en metal. Voeg daarbij het vrij sexy imago van Carolin Loy en je krijgt een behoorlijk explosieve cocktail. Dit is niet de nieuwe Doro of de nieuwe Duitse versie van Lita Ford. Maar eerder een wilde deerne. De metalversie van Nina Hagen anno 2021. Een blonde replica van Skin van Skunk Anansie ten tijde van Paranoid And Sunburnt. Of een mengeling van de uitbundige The Great Kat (kent iemand die nog?) met het uitdagende Plasmatics-boegbeeld Wendy O Williams zaliger. Handschoenen lijken standaard om dit katje aan te pakken, geen optie.
Platenlabel Count & Countess bezorgde ons het album als digipack, al liep dat niet van een leien dakje. Best mooi, met heel veel zwart. En een tekstboekje erbij. Verzorgd dus. Jammer van de lay-outfout in de opsomming van de nummers. Ja, er is nu eenmaal een verschil tussen een regeleinde en een alinea-einde in de typografie.
Veertien nummers staan er op To Cut A Long Story Short, goed voor 48 minuten. Zeker geen lange nummers dus, maar rechttoe rechtaan en zonder veel franjes, zoals het punk-achtig materiaal betaamt.
Eerlijk gezegd heb ik Brunhilde pas vorig jaar leren kennen, via YouTube. Tijdens het ‘zappen’ op YouTube verscheen de band als suggestie. Want ook al komt dit album pas uit in april 2021, de eerste video daaruit, When You Were Born (I Was Already Dead) kwam al online in mei 2020. En dat nummer is bijzonder representatief voor het hele album, net als Where Are You Going bijvoorbeeld (ook dat vind je als video terug op YouTube). Want vergis je niet door die zachte intro. Het evolueert naar uptempo rammen à la Motörhead, samen met een heel specifiek eerder schreeuwerig stemgeluid, wars van subtiliteit, met een krolse Caro die je nillens willens bij je nekvel neemt en je choker daar nog wat extra aanspant. Dat vertaalt zich ook in de video’s met felle kleuren en snelle beeldwisselingen. De productie is droog, hier valt geen vette bluesrocksound te bespeuren.
De stem is echt wel van belang. Of je Caro als een goede zangeres mag beschouwen zou ik eigenlijk niet kunnen zeggen. Ze klinkt hees en wild, zalvend en straffend. Soms zingend, soms roepend, soms pratend, soms snel rappend (zoals in Choir Boy waar ze duidelijk laat merken geen koorknaapje te zijn). Je hoort hier Guano Apes, L7, Courtney Love. En ja, Nina Hagen. Die vermeld ik niet toevallig, want het voorlaatste nummer van de cd, So Bad, is een Nina Hagen cover. Ergens een vereenvoudigde versie door het punksausje, maar toch trouw aan het avantgardistische origineel. Best leuk.
Nog nummers die eruit springen: het dreigende Come Hell Or High Water met een griezelig Caro-is-een-klein-meisje tussenstuk. In My Head mag er ook zijn, een mooie mix van Dead Kennedys, Guano Apes en dubbele basdrummetal met gruntstem. I’m Crying lijkt me nog het meest rock- en metalgerichte nummer van het hele album; je kunt het zelfs melodieus nemen.
Waarom het laatste nummer It’s All Lies is toegevoegd, is me niet helemaal duidelijk. Puur piano en stem en een totale stijlbreuk met de dertien eerdere energieke maar tegelijkertijd energievretende nummers. Want vergis je niet: drie kwartier ondergedompeld worden in de krachtige stem en geluidsbrij van Brunhilde is best vermoeiend.
Als Brunhilde op deze manier blijft verdergaan, wordt de band zeker een blijvertje. Muzikaal zit het meer dan snor en dik gezaaid is de concurrentie niet in female fronted punkrock/metal. Om een lang verhaal kort te maken: een aangename kennismaking. Heb je ‘m?
Score:
80/100
Label:
Count & Countess, 2021
Tracklisting:
- Miss God
- Hell Or High Water
- Judas
- Where Are You Going?
- When You Were Born (I Was Already Dead)
- In My Head
- All Is Lost
- Come Out Come Out
- I´m Crying
- Choir Boy
- Digging Ditches
- Sleep With My Enemy
- So Bad
- It´s All Lies
Line-up:
- Caro Loy – Vocalen
- Kurt Bauereiß – Gitaar
- Daniel Wicke – Basgitaar
- Bastian Emig – Drums
Links: