Sodom – Genesis XIX

Geschreven door op 20-12-2020 om 23:52.

Er waren in 2020 weinig zaken die mij gelukkig maakten. Een virus wiens naam ik tot nader orde niet meer wil horen, zorgde ervoor dat veel mensen hun leven on hold dienden te zetten. Dat is ook de reden dat deze recensie even op zich liet wachten. Dit album kwam namelijk enkele weken geleden al uit maar deze redacteur kwam maar niet tot een deftige recensie. Mijn excuses hiervoor.

Toch is het belangrijk dat deze schijf nog besproken wordt voor dit ellendige jaar zijn laatste stuiptrekkingen kent. Ik ga ervan uit dat ik deze oervaders van de Teutonische Thrash niet meer aan jullie hoef voor te stellen. Enkel fans van 90’s boybands zullen het waarschijnlijk horen donderen in Duitsland wanneer deze naam valt, maar vooruit dan, even kort: de band rond Tom Angelripper viert volgend jaar zijn veertigjarig bestaan en behoort tot de Duitse thrashscene die ongeveer tegelijk met de Braziliaanse en Amerikaanse bands heavy metal naar een rauwer en harder niveau tilde. Ik ga niet beweren dat Sodom thrash metal uitvond, maar de band bestond reeds wanneer de eerste thrash-golf de planeet rond ging. Dat was tenminste eens een leuke pandemie.

Na al die jaren vertoont bassist/zanger en oprichter Tom Angelripper – Christelijke geboortenaam Thomas Such – nog steeds weinig tekenen van slijtage. Ik heb altijd al beweerd dat metalmuziek gezond is. De band is als een vulkaan die maar actief blijft. Albums en vooral EP’s werden de laatste jaren met de regelmaat van de klok uitgespuwd dus reken er maar op dat deze heren zich niet lieten afremmen door dit dodelijk verkoudheidsvirus op steroïden.

Het resultaat mag er zijn! Deze Genesis XIX brengt wat mij betreft alles wat ik ervan verwachtte! Een strakke drum gekoppeld aan duivelse gitaarriffs en een baslijn die zo diep klinkt dat ze voelbaar is en bijna infrasonisch gaat. En ja hoor, Tom Angelripper zingt nog steeds alsof hij met kiezelsteentjes aan het gorgelen is. Heerlijk! Het grote nieuws is vooral dat Frank Blackfire – nee, jammer genoeg ook niet zijn echte achternaam – terug is van weggeweest en de band het op deze plaat met twee gitaristen doet. Blackfire was gitarist ten tijde van Agent Orange, de legendarische plaat uit 1989. Ik hoop dat ze het bij twee gitaristen houden want ik vind dit heus een meerwaarde. Sodom’s oorlogsmuziek blijft ook op deze plaat moeiteloos overeind. Vanaf de openingstrack Blind Superstition weet je als luisteraar reeds dat het de band menens is. Jammer dat deze slechts een minuutje duurt, maar niet getreurd want de Duitsers gunnen zichzelf geen adempauze en voeren het tempo nog wat op vanaf de tweede track. Deze Sodom & Gomorrah geldt trouwens als luistertip. Klink dus zeker eens op de link hieronder.

Ik ga niet alle nummers één voor één gaan bespreken. Wie graag thrash metal hoort zal deze plaat sowieso al hebben opgelegd, maar Genesis XIX – de song – heeft alles in zich om uit te groeien tot een Sodom-klassieker en moet dus zeker worden vermeld. Ook leuk trouwens dat Nicht Mehr Mein Land volledig in het Duits wordt gezongen. Mijn Duits is op hetzelfde niveau als mijn Zweeds en dus begreep ik geen hol van, maar de song klinkt als een statement en de titel lijkt dit te bevestigen. Nu, ik kan begrijpen dat bepaalde mensen meer fan zijn van de ‘oude’ Sodom en de jaren ‘80 platen genadeloos blijven afspelen. Voor deze fans heeft de band echter ook wat lekkers voorzien want Euthanasia lijkt zo weggeplukt te zijn uit één van deze albums. Een hectisch en temperamentvol ritme domineert doorheen de volledige song. Doet me denken aan de geluiden die mijn wasmachine maakt wanneer ik weer eens kleingeld uit mijn broekzakken ben vergeten te halen. Hier hoor je goed wat voor meerwaarde een tweede gitarist kan bieden.

Nee, de pandemie is nog niet voorbij. Ik kan tegenwoordig geen krant meer opendoen zonder depressief in de zetel achteruit te zakken met een pot ijscrème. Gelukkig bracht het jaar ons ook positieve zaken, zoals dit album. Mijn goeie raad naar iedereen is de volgende: blijf binnen, hou afstand van anderen en leg dit album op. Het is het zo waard! En al doende geven we dat virus geen kans om zich te verspreiden en kunnen we weer dromen van optredens en festivals. Ik wil Sodom deze songs immers heel graag live zien brengen. Willen jullie dit doen voor nonkel Maud?

Score:

90/100

Label:

Steamhammer/SPV, 2020

Tracklisting:

  1. Blind Superstition
  2. Sodom & Gomorrah
  3. Euthanasia
  4. Genesis XIX
  5. Nicht Mehr Mein Land
  6. Glock’n’Roll
  7. The Harponeer
  8. Dehumanized
  9. Occult Perpetrator
  10. Waldo & Pigpen
  11. Indoctrination
  12. Friendly Fire

Line-up:

  • Tom Angelripper – Zang, Basgitaar
  • Frank “Blackfire” Gosdzik – Gitaar
  • Yorck Segatz – Ritmegitaar
  • Toni Merkel – Drum

Links: