Defeated Sanity – The Sanguinary Impetus

Geschreven door op 17-08-2020 om 19:05.

Ja, verstandig is het niet: eerst de nieuwe Disavowed tot mij nemen en daarna Defeated Sanity ontleden. En met alle respect voor de heren van Disavowed (zie de score voor die plaat), de complexiteit op The Sanguinary Impetus is nog vele malen hoger dan die van de Nederlandse band. Complexiteit is niet alles natuurlijk, songschrijven en herkenbaarheid tellen ook mee. Defeated Sanity is Duits en doet al mee sinds 1993, al is het pas echt productief beginnen worden sinds 2004. Dit is album nummer zes. Lille Gruber, drummer en stichtend lid, is nog steeds actief in de band en samen met bassist Jacob is hij de spil van Defeated Sanity. Zowel thematisch als muzikaal.

Defeated Sanity blijft ook op The Sanguinary Impetus de grenzen van het haalbare opzoeken. Onnavolgbare chaos met een hoog Cryptopsy-gehalte, voorzien van freejazz-spielerei, die je hersens in een knoop leggen. Lille en Jacob kregen voor deze plaat de hulp van de Amerikaan Josh Welshman aan de microfoon (wat een strot heeft die kerel). Het aanvullende gitaarwerk is afkomstig van Dan Thornton (Abhorrent Decimation, Crimson Throne), Justin Sakogawa (Splattered) en de bekende Colin Marston (Gorguts, Behold the Arctopus, Dysrhythmia, Krallice). Colin verzorgde ook de mix en mastering trouwens. Het resulteert in een mentaal vraagstuk waar je maar moeilijk antwoorden op vindt. Is dit nu geslaagde muziek? Is het mooi? Valt dit onder muziek? Zitten hier eigenlijk bepaalde structuren in of is het één lang hersenspinsel? Moeilijk.

Ik weet het zelf ook niet, maar wat ik wel weet is dat ik er dusdanig gefascineerd door ben dat ik er naar blijf luisteren. Op zoek naar structuren, naar schoonheid, naar een (on)zeker vernuft, naar mijn lexicon voor woordverklaringen. De mate van instrumentbeheersing (de excentrieke loops, het slappende baswerk, de perfecte disharmonie) is op zich al een reden voor mij om te luisteren, vooral omdat het nog steeds deathmetalgericht is en niet in steriele, gesegmenteerde en gefragmenteerde mathcontreien verzeild geraakt. Het blijft namelijk bruut en lomp, in één lange sliert van impulsen, hoe tegenstrijdig dat ook moge klinken binnen de context van complexe techdeath. Wat vertel je hierover überhaupt, zonder dat je in technische terminologie vervalt?

The Sanguinary Impetus is een bloedhete brok brutal death metal. Een mooi voorbeeld van de ongeldigheid van muziek. Deze (deathmetal)muziek is dood, net als je geestelijke gezondheid, zeker na het veelvuldig beluisteren van The Sanguinary Impetus. Defeated Insanity drijft steeds verder weg van de normaliteit, voor zover die er al is in dit subgenre. Ik denk dat we hier blij mogen mee zijn. Met dank aan Willowtip Records.

Score:

83/100

Label:

Willowtip Records, 2020

Tracklisting:

  1. Phytodigestion
  2. Imposed Corporeal Inhabitation
  3. Conceived Through Savagery
  4. Entity Dissolving Entity
  5. Insecta Incendium
  6. Arboreously Transfixed
  7. Propelled into Sacrilege
  8. Drivelling Putrefaction
  9. Dislimbing the Ostracized

Line-up:

  • Lille Gruber – Drums, gitaar
  • Jacob Schmidt – Bas
  • Josh Welshman – Keel

Links: